Zakończenia Bloodborne - wiki Bloodborne
Jedno z zakończeń, uważane za finalne, wymaga poświęcenia nieco czasu na zebranie pewnego przedmiotu, o czym poniżej. Co istotne, niezależnie od finału gracz wrzucany jest natychmiast do trybu New Game Plus, z którego nie da się wycofać, a w związku z tym, warto upewnić się, że w świecie gry nie masz żadnych niedokończonych spraw, przed przystąpieniem do ostatnich dwóch pojedynków.
Przed zerknięciem na zakończenia, warto też zapoznać się z analizą całego wątku fabularnego gry, opracowaną przez redakcję portalu na podstawie własnych przemyśleń oraz informacji w sieci.
Zakończenie pierwsze:
Zakończenie to możesz wybrać w momencie ostatniej rozmowy z Gehrmanem, Pierwszym Tropicielem. Po zlikwidowaniu Mamki Mergo przenosisz się do Snu Tropiciela, a tam dostrzegasz, że budynek, stanowiący dla Ciebie bazę wypadową płonie. Po krótkiej rozmowie z Lalką, idziesz do okolicznego ogrodu, a tam na wózku inwalidzkim siedzi Gehrman.
Podejdź do niego, aby rozpocząć scenkę przerywnikową oraz rozmowę. Gehrman informuje Cię, że dobrze się spisałeś, a noc dobiegła już prawie końca. Zaoferuje Ci on także litość. W jej ramach zginiesz we śnie, zapomnisz o wszystkim, przebudzisz się pod wschodzącym słońcem. Będziesz wolny od wszystkich koszmarów, z jakimi miałeś tutaj do czynienia.
Po chwili pojawią się dwie opcje dialogowe. W jednej z nich poddajesz się woli Gehrmana, a w drugiej rezygnujesz z jego propozycji. Pierwsze zakończenie włącza się wtedy, gdy wybierzesz „poddanie jego woli”. Gehrman wówczas żegna Cię i ostrzega przed krwią, a następnie włącza się scenka przerywnikowa. Tropiciel wstaje, przymierza swoją kosę do szyi głównego bohatera, a następnie jednym szybkim ruchem obcina jego głowę. Następnie widzimy, jak gracz budzi się w promieniach wschodzącego słońca, a z oddali dobiegają dźwięki dzwonu.
Następnie scena przeskakuje z powrotem do Snu Tropiciela, gdzie obserwujemy scenę z Lalką. Znajduje się ona przed nagrobkiem, najprawdopodobniej gracza. Modli się ona, żegnając z głównym bohaterem i życząc mu wszystkiego dobrego w „realnym świecie”. Gracz zdobywa Trofeum PlayStation, a następnie lecą napisy końcowe.
Analiza:
Wyjaśnień scenki jest wiele. Gehrman wskazuje nam tutaj bowiem na to, że cała gra mogła być snem. Na jej początku gracz dostaje jakąś tajemniczą krew, być może był on w szpitalu, a dziwna sytuacja jest wynikiem działania jego podświadomości. Być może był też w śpiączce, tudzież stracił przytomność. W każdym razie, Gehrman oferuje nam wyjście. Pozwala nam się przebudzić bez wspomnień ze świata koszmaru, ze świata polowania. Kiedy akceptujemy jego propozycję wybudzamy się i widzimy swoją sylwetkę w realnym świecie.
Inna teoria wskazuje na coś wręcz przeciwnego. Gracz faktycznie znajdował się bowiem w świecie realnym; w świecie, do którego, za sprawą tajemniczej istoty, zaczęły wkraczać koszmary, twory z innego wymiaru, bogowie zwani Wielkimi. Gehrman chce ten stan rzeczy zachować i dlatego oferuje głównemu bohaterowi śmierć. Gdy pozbawia go głowy, trafiamy do swego rodzaju czyśćca – permanentnego snu, w którym nie jesteśmy już zagrożeniem. Gehrman, razem z ostatnim bossem, mogą zaprowadzić swoje rządy na świecie. Trwał on będzie w bezustannym koszmarze, polowaniu.
Jeszcze inna teoria, to po prostu symboliczna śmierć głównego bohatera. W trakcie dekapitacji jesteśmy bowiem we Śnie Tropiciela, co znaczy, że nie jesteśmy w realnym świecie miasta Yharnam, w którym rozgrywa się cała akcja gry, z Wielkimi, Polowaniem oraz Tropicielami w roli głównej. Będąc tam zbieramy doświadczenie, obserwujemy niewiarygodne potwory i sceny mordów. Dlatego Gehrman oferuje nam symboliczną śmierć. Możemy o tym wszystkim zapomnieć i wrócić do normalnego świata, nieświadomi zagrożeń jakie czyhają w okolicy. Co ważne, scena po śmierci pokazuje głównego bohatera budzącego się w dzień, czyli już po zakończeniu Polowania. Czy ponownie do takowego dojdzie? Kto wie.
Zakończenie drugie:
Jeśli chcesz zdobyć drugie zakończenie także musisz doprowadzić do rozmowy z Gehrmanem. Kiedy zostaniesz zapytany o to, czy chcesz oddać życie w zamian za litość, odpowiadasz, że się na to nie zgadzasz. Gehrman, niezadowolony, zaczyna się zastanawiać co na nas wpłynęło: polowanie, krew, czy straszny sen. Potem wstaje i stwierdza, że nie jest to istotne, a jego zadaniem, jako pomocnika Tropiciela jest posprzątanie tego typu bałaganów. Wyciąga miecz, przypina go do trzonka i mówi o tym, że tej nocy dołącza do polowania.
Rozpoczyna się w ten sposób pojedynek pomiędzy graczem, a Gehrmanem. Jeśli graczowi uda się zwyciężyć, Gehrman wypowiada swoje ostatnie słowa (Noc, i sen, były długie), wskazujące na to, że od dawna tkwi we śnie oraz polowaniu, i umiera. W tym momencie włącza się kolejna scenka przerywnikowa, na której widzimy jak na tle księżyca pojawia się tajemnicza, złowroga istota. Zmierza ona powoli w stronę gracza i zaczyna go jakby przytulać, badać.
Po chwili widzimy jak Lalka popycha przed sobą wózek inwalidzki. Kamera się oddala, a osobą siedzącą na wózku okazuje się postać gracza. Lalka klęka obok gracza i mówi o tym, że polowanie ponownie się rozpoczyna. Widzimy ujęcie nieba, na które wspiął się księżyc. A po chwili dostajemy Trofeum PlayStation i zaczynają lecieć napisy końcowe.
Analiza:
Zakończenie, podobnie jak pierwsze nie jest do końca jasne i znowu można wysnuć kilka teorii. W pierwszej z nich, zakładającej iż w realnym świecie łączą się wymiary, główny bohater pozostanie we Śnie po to, aby szkolić kolejnych Tropicieli. Wyjaśniać im zasady Polowania. Gehrman, zwolniony ze swojego stanowiska, być może powrócił do swojego naturalnego ciała, podobnie jak główny bohater w zakończeniu pierwszym. Gracz zazna natomiast spokoju dopiero kiedy ktoś inny przyjdzie i pozbędzie się jego.
Jeśli założymy, że cała gra jest snem, główny bohater zostaje uwięziony zarówno na stole operacyjnym, na którym zaczyna się gra, jak i w Śnie Tropiciela. Został wygrany na następcę Gehrmana ze względu na to, że sobie z nim poradził, a Obecność Księżyca nie rozpoczął z nim pojedynku, bo wiedział, że będzie go w stanie kontrolować. W realnym świecie wszystko toczy się tak, jak wcześniej, czas leci jednak dla nas na pewno znacznie szybciej, aniżeli w rzeczywistości. Cykl wymiany strażników będzie się oczywiście powtarzał, a nasz pan i władca będzie miał swoich kolejnych ochroniarzy. Regularnie będzie dochodziło też do polowań.
Zakończenie trzecie:
Aby zobaczyć ostateczne zakończenie Bloodborne, przed przystąpieniem do pojedynku z Gehrmanem należy znaleźć i skonsumować trzy fragmenty Pępowiny. Gdy to zrobisz wejdź do ogrodu. Najpierw porozmawiasz z Gehrmanem. Odrzucisz jego propozycję i wygrasz pojedynek. Po chwili pojawi się ponownie tajemnicza istota, kiedy jednak zacznie Cię przytulać i obwąchiwać coś pójdzie nie tak i pokraka nagle się zdenerwuje, a następnie zacznie atakować. Będzie wiedzieć, że zjadłeś Pępowinę i stanowisz dla niej realne zagrożenie.
Po wygraniu pojedynku, widzimy na ekranie informację „Koszmar Zabity”, zamiast standardowego „Ofiara Zabita”. Po chwili następuje scenka przerywnikowa, w której Lalka podchodzi do dziwnej, podobnej do ślimaka istoty, której wygląd przypomina nieco pokonanego przed momentem stwora. Lalka zastanawia się czy stworowi nie jest zimno, a następnie podnosi go do góry i z uśmiechem na twarzy mówi „O łaskawy Tropicielu”… wskazując niejako, iż tą dziwną ślimako-podobną kreatują jest sam gracz. Dostajemy Trofeum PlayStation, a po chwili lecą napisy końcowe.
Analiza:
Zakończenie to jest zdecydowanie najbardziej zakręcone ze wszystkich. Po wchłonięciu Pępowiny stajemy się odporni na wpływy Obecności Księżyca, nie jest on w stanie na nas wpłynąć. W rezultacie nie jesteśmy jego kukiełką, a świat koszmaru nie ma kolejnego, po Gehrmanie, strażnika.
Gracz przejmuje w posiadanie świat snu oraz to, w jaki sposób wpływa on na normalną rzeczywistość. Jesteśmy niejako niemowlęcą formą Obecności Księżyca. Możemy teraz zdecydować o tym, w jakim kierunku chcemy popchnąć ludzkość. Czy chcemy, aby znowu każdego wieczora nastawał czas polowania i koszmaru, czy może wreszcie damy wszystkim odpocząć. Polowanie nie jest bowiem jednorazowym wydarzeniem. Wskazuje na to, po pierwsze, drugie z zakończeń gry, a po drugie, rozmowy z postaciami niezależnymi, które dają nam do zrozumienia, że w trakcie polowania nie jest bezpiecznie i należy się skrywać. Polowanie trwa w grze jedną noc – na to wskazuje upływ czasu. Za dnia, czyli po obudzeniu się głównego bohatera w zakończeniu pierwszym wszystko jest w porządku, nocą jednak ponownie nadchodzą koszmary.
Wedle innej teorii, gracz staje się jednym z Wielkich i będzie w stanie stawić czoła pozostałym Obecnościom Księżyca. Być może jest ich bowiem więcej, niż jedna sztuka. Próbują one wedrzeć się do naszego świata, rozdzierając granicę łączącą wymiar ludzi oraz Wielkich. Wielcy nie są źli, niemniej jednak nie przejmują się zbytnio naszym istnieniem. Chcą sami przetrwać. Obecność Księżyca świadoma jest tego, że gdy zasłona między wymiarami spadnie, świat ogarnie chaos, a wówczas jego pobratymcy będą mogli zaprowadzić swoje rządy. Gracz, po zlikwidowaniu Obecności Księżyca, mając wchłoniętą krew Wielkich, staje się jedyną nadzieją ludzkości.
Jeszcze jedna teoria głosi, że po zlikwidowaniu Obecności Księżyca, udało nam się zaprowadzić spokój na ziemi. Nie będzie już polowań, bo księżyc nie będzie się zbliżał ku ziemi. My sami jednak na zawsze będziemy uwięzieni we Śnie Tropiciela, czy to fizycznie, czy mentalnie.
Autorzy strony:
bigboy177
edytował(a): 2 razy ● zmienił(a): 10318 znaków
Oceń stronę:
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler