W końcu po wielu latach oczekiwania doczekałem się remake  Resident Evil 2, pierwszego naprawdę zrobionego od nowa. Odświeżano przecież RE1, najpierw na Game Cube, następnie wersja ta ukazała się na PC, zresztą nic nie mam tej odsłonie do zarzucenia. Momentalnie wskoczyłem w stare koleiny i jakoś szło. Tutaj jednak było inaczej.

   Po pierwsze primo nowy Resident Evil błyszczy, graficznie jak i gameplayowo. Przystawałem chwilami by podziwiać to graficy ''wysmażyli'', posterunek w Raccon nigdy nie wyglądał tak dobrze. Owszem w przypadku zombie jest zauważalny recykling, jednak nie jest to atak klonów aczkolwiek nie obraziłbym się na większą różnorodność projektów naszych nieumarłych ''przyjaciół''. Na temat samej gry napisano tysiące recenzji, dlatego nie będę jakoś mocno się wywnętrzał. Jenak nie mogę się oprzeć przed napisaniem tych kilku zdań.

     By zbytnio sobie nie spoilerować nie oglądałem gameplayów, nie czytałem recenzji i...               

...i się trochę zdziwiłem. Pozytywnie na szczęście. Lokacje a szczególnie posterunek totalnie mnie zaskoczyły, niby wszystko podobne jednakże od nowa musiałem się nauczyć nawigacji po poszczególnych pomieszczeniach. Nie tego się spodziewałem, no i dobrze ;-P.

  Ponowne uczestniczenie w przygodzie Claire Redfield i Leona Kennedy'ego było dla mnie starego residentowego wyjadacza prawdziwą przyjemnością.

Po drugie primo. Niestety w tej beczce miodu znalazła się też kropla dziegciu, mój PC pomimo że spełnia wymagania początkowo krztusił się i dusił. Pobranie sterowników dedykowanych tej grze poprzez Geforce experience pozwoliło grać  na ustawieniach średnio-wysokich. Niestety do czasu, w drugim scenariuszu grając Claire, gra kilkukrotnie się crashowała. Tak na amen, pomagał dopiero reset komputera. Nie pamiętam takich zdarzeń od czasów Fallouta 3, jeszcze na starym PC.

Reasumując. Gorąco polecam zagranie w remake Resident Evil 2, zarówno fanom serii jak i graczom którzy nigdy w żadnego nie grali.