Call of Juarez: Więzy Krwi jest jedną z tych gier, do których co jakiś czas mam chęć wracać. Choć wątek główny znam praktycznie na pamięć, to wciąż czerpię ogromną satysfakcję z ukończenia go po raz kolejny.
Call of Juarez: Więzy Krwi jest jedną z tych gier, do których co jakiś czas mam chęć wracać. Choć wątek główny znam praktycznie na pamięć, to wciąż czerpię ogromną satysfakcję z ukończenia go po raz kolejny. Tryb single, w przeciwieństwie do większości innych gier FPS faktycznie stawia na fabułę, na podstawie której można by wręcz nakręcić doskonały western.
Gra odznacza się świetnie wykreowanymi postaciami. Bracia MCall naprawdę mają swoje zupełnie odmienne osobowości, co pomaga wczuć się w wydarzenia dziejące się na ekranie, a nawet polubić tych dwóch gości. Wielką zaletą tytułu jest współpraca między braćmi w różnych momentach kampanii, która jeszcze pogłębia wrażenia płynące z obcowania z grą.
Z drugiej strony można żałować, że twórcy nie pokusili się o wprowadzenie trybu kooperacji, który w tym przypadku na pewno świetnie by się sprawdził. Szkoda również nie do końca wykorzystanego potencjału trybu multiplayer, bo choć w teorii wszystko wygląda ciekawie, teraz już próżno szukać ludzi na serwerach.
Podsumowując, Call of Juarez: Więzy Krwi jest jedną z najlepszych polskich gier, a także jedną z najlepszych w całym gatunku westernu. Każdy fan strzelanin powinien zagrać, bo naprawdę warto!
Grafika:
W dniu premiery gra wyglądała naprawdę ładnie. Dzisiaj, ponad trzy i pół roku od wydania tytuł nie robi już takiego wrażenia, co wcale nie oznacza, że jest brzydki.
Grywalność:
Doskonały shooter w klimatach dzikiego zachodu. Nawet nie zdawałem sobie sprawy, jak kolejne godziny mijały. Gra naprawdę potrafi wciągnąć świetnie opowiedzianą historią.
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler