Zmiany w stosunku do Chrome:
– implanty zasilane są z baterii, nie trzeba czekać aż zbroja ostygnie.
– zniknęła lornetka, pojawił się nowy system wskazywania wrogów (niedostępny dla broni z lunetą).
– zmienione przypisanie klawiszy dla implantów, usunięte implanty: widzenie przez ściany, zwiększenie celności i przybliżenie.
– nieco pojemniejszy ekwipunek.
– dodany samouczek.
– nowe tekstury broni, pancerzy i kolorystyka HUD.

Na początku gra sprawiała dobre wrażenie. Gracz może walczyć razem z innymi postaciami i to przez wiele misji.
Czar prysł w szóstej misji, w której należy odnaleźć Cartrighta.
Gracz nie może w żaden sposób obronić towarzyszy. Wierzcie mi, że próbowałem na kilka sposobów.
Jeśli się im przyjrzeć, można zauważyć, że postaci giną nie będąc trafieni żadnym pociskiem.

Przeciwnicy pojawiają się tylko po wywołaniu skryptów. Nie można wcześniej snajperką oczyścić lokacji, żeby Pointer mógł spokojnie wylądować statkiem, tylko musi oberwać, żeby wrogowie dopiero się pojawili. W poprzedniej części występowało to dużo rzadziej.

Pomimo kilku ciekawych rozwiązań, uważam że Chrome: Specforce jest słabszy od poprzednika. Jeśli ktoś jest fanem hardkorowych strzelanek, polecam zagrać.

Zalety:
– dynamiczniejsza rozgrywka.
– lepiej zaprojektowane otwarte poziomy względem poprzedniej części.
– szybsze celowanie z karabinków.

Wady:
– sprite kwiatów za bardzo rzuca się w oczy.
– irytujące pojawianie się wrogów.
– zerowy wpływ na przebieg gry, bohaterów nie można ocalić.