Są jeszcze dwie rzeczy, za które muszę - i chcę - pochwalić Immortals of Aveum: styl artystyczny i ścieżkę dźwiękową. Pierwszy, czyli ten mariaż nauki i magii zwany arcanepunkiem, w wykonaniu projektantów z Ascendant Studios wygląda zjawiskowo. Przypomina podkręcone nieco The Elder Scrolls, aczkolwiek w wariancie zdecydowanie bardziej cool i młodzieżowym. Podobnie sprawa się ma z soundtrackiem, w którym - owszem - usłyszymy pompatyczne kompozycje godne poważnego fantasy, jednak na ogół dominują nieco bardziej współczesne aranżacje, niewytrącające z ducha opowieści.

Za to kompletnie nie rozumiem decyzji utrzymania na konsolach stałych 60 klatek na sekundę, co rozwiązano kosztem - a jakże - rozdzielczości. Pierwsze skrzypce gra tu technologia AMD o nazwie FSR, która dynamicznie podbija niższą rozdziałkę do zadeklarowanej przez producenta (domyślnie do 4K). Problem polega na tym, że bazowo wyświetlane jest ok. 720p zarówno na Xboksach (na Series S ta wartość jest jeszcze mniejsza) jak i PlayStation 5! Doprowadza to do tak absurdalnej sytuacji, gdzie wszystko jest rozmazane tak, że trudno czasami jest stwierdzić, czy to kwestia gry, czy naszych oczu! I mimo iż w 90% czasu gry udaje się te mityczne 60 fps-ów utrzymać (choć nie zawsze), to moim zdaniem korzyści nie były na tyle wystarczające, by coś takiego implementować.

Niemniej jednak pomimo swoich wad, Immortals of Aveum jest kolejnym dobrym wyborem firmy Electronic Arts. Produkcja została wydana pod patronatem programu EA Originals, co w dużym skrócie oznacza, iż powstawała generalnie niezależnie od dużego wydawcy, a EA zaoferowało swój marketing w zamian za prawdopodobny procent od sprzedaży. Tak czy siak EA Originals to, jak do tej pory, inkubator nietuzinkowych pomysłów i bardzo ciekawych tytułów - i nie inaczej jest z dziełem stworzonym przez Ascendant Studios. Gra mogłaby być krótsza i lepiej poprowadzona technologicznie, ale koniec końców bawiłem się w niej naprawdę przednio! W stu procentach wykorzystano potencjał drzemiący w tym niecodziennym koncepcie.