Zaczynamy jako całkowity amator i w miarę wygrywania kolejnych wyścigów zdobywamy doświadczenie oraz pieniądze, dzięki którym jesteśmy w stanie kupować nowe maszyny i pozyskiwać przewagę nad przeciwnikami. Cały system doświadczenia nie jest jednak użytecznym elementem rozgrywki. Nie odblokowujemy przy jego pomocy dodatkowych umiejętności ani niczego podobnego. Zależny jest od niego jedynie dostęp do konkretnych turniejów. Początkowo mamy na mapie świata tylko garstkę wydarzeń sportowych, a gdy przekroczymy jakiś określony poziom pojawiają się kolejne. Co jakiś czas otrzymujemy także ofertę wzięcia udziału w jakimś turnieju lub pojedynku jeden na jeden. Wygrywanie wiąże się także z jedną dodatkową opcją – pozyskiwaniem kumpli. Za skuteczne kopanie tyłków zdobywamy szacunek wielu różnych sław, co natomiast przekłada się na różne (czasami) przydatne komentarze w trakcie przejazdów. Możemy np. dostać informację o tym, że z przodu miał miejsce jakiś wypadek i lepiej jechać ostrożnie. Wskazówka zaiste bardzo cenna, bowiem stracić kontrolę nad pojazdem jest bardzo łatwo.

Wzorem poprzedników, Colin McRae: DiRT 2 oferuje rozbudowany i do pewnego stopnia symulacyjny model jazdy. Choć deweloper nieco go uprościł w stosunku do poprzednika, nadal mamy do czynienia z jednym z najbardziej wymagających wirtualnych sposobów prowadzenia. Samochody mają swoją masę, odpowiednio trzymają się drogi i we właściwy sposób reagują na nasze poczynania – wystarczy nieco zbyt ostro zakręcić by spowodować prawdziwy karambol. Podczas jazdy odnosimy wrażenie pędzenia na krawędzi przyczepności, dzięki czemu rozgrywka jest bardziej emocjonująca i trzyma w napięciu. Niestety nie dotyczy to wszystkich maszyn. Półciężarówki, pickupy oraz buggy prowadzi się jak wielkie betonowe klocki. Szczególnie dużo problemów przysparzają te ostatnie. W rzeczywistości mają one dość dobrą przyczepność, a w Colin McRae: DiRT 2 jeżdżą jakby były osadzone na łyżwach. Co prawda można się przyzwyczaić, dla mnie jednak każda trasa z nimi była źródłem frustracji.



Jeśli chodzi o rodzaje przejazdów, to DiRT 2 oferuje całkiem spore zróżnicowanie. Mamy zatem standardowe rajdy czy też rally cross oraz bardziej egzotyczne gate crasher i trailblazer. Dwóch pierwszych raczej nie muszę chyba nikomu wyjaśniać, jeśli natomiast chodzi o dwa pozostałe, to polegają one, odpowiednio na: rozbijaniu specjalnych bramek dodających czas oraz przejazdach rajdowych bez pilota. Oprócz wymienionych, trybów w grze jest znacznie więcej i trzeba przyznać, że każdy jest bardzo dobrze opracowany i wciągający. Co ciekawe, dostępne modele zabawy da się wykorzystać podczas starć wieloosobowych. Jeśli pamiętacie poprzednika, tam online ograniczał się tylko do jednego typu wyścigów, a mianowicie samotnych pojedynków z czasem. Teraz graczy jest nawet ośmioro, a i rodzajów wyścigów także znacznie większa ilość.

Istotnym elementem każdej gry wyścigowej jest bez wątpienia liczba dostępnych samochodów. Również i w tym aspekcie najnowsze dzieło studia Codemasters nie zawodzi. Mamy całą gamę przeróżnych klas pojazdów, a wśród nich takie wspaniałości jak Subaru Impreza WRX STI, BMW Z4 M Coupe Motorsport, Hummer oraz Mitsubishi Lancer Evolution X. Każdy model zrealizowano z niesamowitą wręcz dbałością o szczegóły. Widzimy najdrobniejsze nawet detale karoserii oraz bardzo ładnie wykonane wnętrza kabin – co mnie szczególnie cieszy, gdyż jeśli mam możliwość ścigania się z widoku zza kierownicy nigdy takowym nie pogardzę. Warto też nadmienić, że za zwycięstwa w wyścigach otrzymujemy różne gadżety do dekorowania wnętrza posiadanych fur, a także zestawy naklejek, tudzież grafik na karoserię, upiększających nasze cacka.