Życie Dona pełne jest niebezpieczeństw. Dlatego też bardzo głupim pomysłem jest spacerowanie w pojedynkę. Dla większego bezpieczeństwa lepiej poruszać się w większej grupie. Nasz protegowany może więc skorzystać z pomocy do trzech innych członków rodziny. W skład tak powstałego oddziału wejść może medyk, spec od ładunków wybuchowych, inżynier, podpalacz czy też zwykły mięśniak, którego najważniejszą zaletą jest umiejętne korzystanie z broni oraz własnych pięści. Wszystkich członków rodziny rekrutujemy własnoręcznie dobierając ich specjalizacje wedle aktualnych potrzeb. Kolesie całkiem skutecznie wspomagają nas dodatkową siłą ognia i w miarę rozsądnie reagują na poczynania oponentów. Algorytmy sztucznej inteligencji odpowiedzialne za ich zachowanie nie wzbudzają żadnych większych zastrzeżeń. Jedynie czasami zdarzają im się totalnie irracjonalne reakcje, których rezultatem najczęściej jest śmierć. W takiej sytuacji wystarczy skorzystać z pomocy medyka, a nasz żołnierz już po kilku sekundach jest znowu gotowy do walki.

Wsparcie ze strony komputera jest bardzo ważne podczas przechodzenia fabuły dla pojedynczego gracza. Ojciec Chrzestny 2 to jednak nie tylko tryb singlowy, lecz również rozgrywka przeznaczona dla większej liczby graczy. Multiplayer składa się ze standardowego jak na dzisiejsze czasy Team Deathmatch oraz kilku modeli wykorzystujących konkretne klasy postaci. Mamy więc np. tryb, w którym skupiamy się głównie na wysadzaniu różnych obiektów oraz inny, polegający na zdolnościach władania ogniem. Zabawa jest przednia, aczkolwiek nie wciągnęła mnie tak bardzo jak rozgrywka dla jednego gracza. Szkoda, że model zabawy singlowej nie został przeniesiony w 100% online, wówczas sieczka byłaby nie z tej ziemi!



Ojciec Chrzestny 2, od strony merytorycznej jest bez wątpienia rozbudowaną produkcją. Oferuje wiele różnych sposobów spędzania wolnego czasu, a mieszanka elementów strategicznych, ekonomicznych oraz dynamicznej akcji potrafi przykuć do ekranu na wiele godzin. Niestety realizacja techniczna projektu nie jest aż tak dobra. Grafika, choć klimatyczna, robi wrażenie przestarzałej. Samochody są mało szczegółowe, modele postaci nieco kanciaste, a efekt popup podczas jazdy jest bardzo zauważalny. Wszelkie elementy otoczenia, a także samochody oraz przechodnie pojawiają się zaledwie kilkanaście metrów przed maską samochodu. Sytuację w dużym stopniu mógłby zniwelować efekt głębi, niestety takowego w grze nie uświadczymy. Ogólnie rzecz biorąc grafika jest dobra, spodziewałem się po prostu czegoś lepszego.

Dźwięk i muzyka są dosyć standardowe. Efekty specjalne brzmią naturalnie, dialogi nagrano profesjonalnie, a ścieżkę dźwiękową dopasowano do czasów, w których rozgrywa się akcja. Przydałoby się jednak więcej utworów oraz bardziej zróżnicowany zestaw stacji radiowych. Jeżdżąc ulicami miast po prostu nie mamy czego posłuchać, lepiej więc wyłączyć radio i odpalić w tle własne kawałki.

Podsumowując, Ojciec Chrzestny 2 to dobra gra akcji, w której postanowiono wprowadzić nowe, wcześniej niespotykane elementy, zamiast kopiować rozwiązania z GTA IV czy też innych, konkurencyjnych projektów. Przyznam szczerze, że nie zdziwiłbym się gdyby kolejne produkcje z tego samego gatunku wykorzystały rozwiązania wprowadzone przez Electronic Arts. Nadają one zabawie unikatowego charakteru i sprawiają, że jest ona jeszcze bardziej wciągająca. Uczucie całkowitej dominacji nad miastem nie ma sobie równych!