Dobrym powodem do spędzenia czasu z grą jest nie tylko eksploracja lokacji, lecz również całkiem przyjemnie zbudowany i niezwykle efektowny system walki. Starcia z przeciwnikami nie są tak częste jak w przypadku poprzednich edycji serii, a same pojedynki nie wymagają zbytnich zdolności, trzeba jednak przyznać, że kiedy do nich dochodzi, nasze policzki się rumienią, a wszyscy okoliczni gapie zaczynają z większą uwagą przyglądać się ekranowi.

Do prowadzenia walki służą nam w sumie cztery przyciski. Jeden z nich odpowiedzialny jest za uderzenia mieczem, drugim robimy akrobacje, trzecim chwytamy przeciwników specjalną rękawicą, a czwartym wydajemy polecenia naszej towarzyszce. Elika jest w stanie wyskoczyć do przodu i razić oponenta, by chwilę później zrobić miejsce dla naszego ostrza. Manipulowanie wszystkimi czterema rodzajami ataków jest istotne dla każdego zwycięstwa, a kombosy prezentują się niesamowicie. Co jakiś czas pojawiają się również sceny, w których musimy wcisnąć odpowiedni przycisk aby uniknąć uderzenia oponenta, lub wygrać jakąś przepychankę. Jeśli się nie uda, to nic strasznego się co prawda nie dzieje, bowiem Elika szybko przywraca nam sprawność, szkoda jednak stracić płynność w rozdzielaniu mlaskaczy!



Prince of Persia to nie tylko nowe elementy merytoryczne, lecz również zupełnie inne podejście artystyczne. Zastosowany w grze silnik graficzny wcześniej użyto w Assassin’s Creed – dlatego też oprawa audio-wizualna jest bez wątpienia atrakcyjna. Sama prezencja tytułu jest jednak zupełnie inna, ponieważ zrealizowano ją przy pomocy techniki Cell Shadingu. Cały świat wygląda jak wyciągnięty z najładniejszych baśni, lokacje są rozbudowane i zróżnicowane, animacja postaci jak zwykle płynna i naturalna, a efekty specjalne aż zalewają ekran. Szczególnie ładnie prezentuje się moment przemiany świata ogarniętego korupcją, w ten normalny, przepełniony kwiatami, motylami i światłem. Warto też zwrócić uwagę na fakt, iż ilość generowanych klatek nigdy nie spada do poziomu pokazu slajdów – optymalizację gry zrealizowano bezbłędnie!

Równie profesjonalnie przygotowany został dźwięk oraz muzyka. Choć podczas zabawy nie słyszymy dynamicznych kawałków, znanych z Prince of Persia: Dusza Wojownika, pogrywające w tle utwory bardzo dobrze pasują do charakteru zabawy. Efekty specjalne oraz dialogi pomiędzy postaciami uzupełniają dobiegające z głośników dźwięki i są również zrealizowane bezbłędnie. Jedyne zażalenia mam do słabego scenariusza naszego księcia, którego durne dowcipy bardzo rzadko pasują do okoliczności czy choćby do charakteru gry.

Najnowsze dzieło studia Ubisoft Montreal nie jest idealne, nie ulega jednak wątpliwości, że gra oferuje dużo przyjemności i stanowi świetny wstęp do nowej trylogii, która mam nadzieję powstanie. Dzięki niej, z uśmiechem na ustach i padem w ręku przeżywać będziemy mogli kolejne perypetie księcia i pięknej Eliki.