Seria Tony Hawk’s Pro Skater od dawna posiada monopol na gry, w których wskakujemy na deskorolkę i wykonujemy na niej karkołomne ewolucje. Firma Activision już od wielu lat raczy graczy kolejnymi edycjami deskorolkowego symulatora nie mając praktycznie żadnej konkurencji. Niestety brak konkurencji oznacza brak innowacji, nowych pomysłów i co najważniejsze dbałości o szczegóły. Sytuacja na szczęście uległa zmianie, bowiem na rynku zadebiutowała gra zatytułowana Skate, w której podobnie jak w wymienionym powyżej projekcie, głównymi bohaterami jest deskorolka oraz stojący na niej młodzieniec.

Jako, że obie gry należą do tego samego gatunku, w trakcie czytania niniejszego tekstu natkniecie się na niejedno porównanie. Pierwszą i zarazem największą różnicą pomiędzy dwoma projektami jest fakt, że Skate oferuje znacznie większą swobodę niż wydane do tej pory edycje Tony Hawk’s Pro Skater. W dziele studia Electronic Arts pędzimy ulicami miasta, pośród samochodów, przechodniów oraz innych sportowców – nie jesteśmy ograniczeni do skromnych Skate Parków czy też specjalnych placów. Oczywiście jeśli najdzie Was ochota możecie wskoczyć do czyjegoś basenu lub pośmigać w dedykowanych lokacjach – wszystko zależy tylko i wyłącznie od Waszych preferencji.

Przed rozpoczęciem głównej zabawy przechodzimy oczywiście przez kilka misji treningowych. Sterowanie w grze jest stosunkowo łatwe i nie wymaga posługiwania się zbyt dużą ilością przycisków, niestety jest ono na tyle innowacyjne, że trzeba poświęcić sporo czasu na jego opanowanie, szczególnie z powodu nadużywania gałek analogowych. Aby wykonywać wyskoki, chwytać deskę czy też obracać ją według własnej osi, kręcimy w odpowiedni sposób lewą gałką analogową.



Choć sterowanie w Skate jest w teorii bardzo proste, to jednak w praktyce sprawia sporo problemów. Wykonywanie wszystkich ruchów przy pomocy jednej gałki analogowej sprawia, że wiele ewolucji jest bardzo podobnych i często są one mylone przez system odpowiedzialny za wykrywanie naszych rozkazów. Nie dzieje się to co prawda często, jednak zdarzają się irytujące pomyłki sprawiające, że jesteśmy zmuszeni do przechodzenia całej rozpoczętej sekcji od nowa. Wkurzają także kręcący się wszędzie przechodnie, inni skaterzy oraz samochody, które z jakiegoś powodu uwielbiają nas trącać. Można oczywiście pędzić tylko i wyłącznie chodnikami, swoboda jest jednak wówczas ograniczona. Naszą sytuację, oraz w przyszłości także zdrowie jest w stanie poprawić tylko i wyłącznie samouczek.

Trening przebiega w kilku etapach, które po kolei wyjaśniają podstawowe sztuczki na deskorolce. Najpierw uczymy się rozpędzać, później wykonujemy pierwsze wyskoki, a na koniec opanowujemy całe sekwencje. Myślę, że każdy powinien skorzystać z samouczka, bowiem bez niego ciężko jest sobie poradzić z czekającymi w przyszłości zadaniami. Kilkanaście minut poświęconych na szkolenie sprawia, że każdy amator deskorolki szybko stanie się prawdziwym wyjadaczem, dla którego żaden Skate Park nie będzie straszny. Oczywiście na opanowanie najbardziej karkołomnych ewolucji potrzeba sporo czasu.

Te najciekawsze możemy zarejestrować i przy pomocy prostego edytora filmowego przyciąć, zaopatrzyć w muzykę, a następnie opublikować w sieci Internet by inni gracze mogli je podziwiać. Edytor jest niezwykle jasno skonstruowany, a co za tym idzie obsługa jest naprawdę banalna. Już po kilku minutach pracy jesteśmy w stanie tworzyć w nim imponujące prezentacje. Oczywiście nie będą to dzieła na miarę Quentina Tarrantino, czy też Martina Scorcezze, ale powinno się je całkiem przyjemnie oglądać.