Multiplayer w Assassin’s Creed 3 to rozwinięcie tego, z czym mieliśmy do czynienia w edycjach poprzednich. Modeli zabawy jest sporo, w tym także jeden przeznaczony do trybu współpracy. Polega on na tym, że gracze (maksymalnie czterech) zostają wrzuceni na mapę, a ich zadaniem jest eliminowanie kolejno pokazujących się fal wrogów (kontrolowanych przez konsolę). Fal nieprzyjaciół jest ponad 20, a każda kolejna trudniejsza do ogarnięcia. Jeśli chodzi o pozostałe sposoby spędzania wolnego czasu, to jest m.in. Manhunt, Wanted i Artifact Assault (z części poprzednich) oraz całkiem nowy – Dominacja. Jak sama nazwa podpowiada, walczymy o punkty na mapie, a podzieleni jesteśmy na dwie grupy po osiem osób. Nagrodą za osiągnięcia w Multi są nowe stroje, broń i inne bajery. Wszystko jest rozbudowane aż do bólu, tak więc każdy fan zabawy w większym gronie znajdzie coś dla siebie.

Technicznie nowy Assassin’s Creed to poziom, do którego zdążyliśmy już przywyknąć. Produkcja działa na wysokiej jakości silniku graficznym i oferuje naprawdę świetną oprawę wizualną. Tekstury są ostre, wyraźne i sprawnie ze sobą połączone. Często zmieniają się warunki pogodowe i klimatyczne, a animacja postaci to pierwsza klasa. Super wyglądają też różne drobnostki takie, jak ślady na śniegu, refleksy światła, dynamiczne cieniowanie, czy mimika postaci podczas rozmów. Mimo to występują pewne drobne, czasem też większe, niedociągnięcia. Do tych pierwszych zaliczyć można plakaty przenikające mury, do których zostały przymocowane, dziwnie powykręcane zwłoki nieżyjących przeciwników, głupiejąca kamera, która potrafi się na chwilę zablokować w jakimś położeniu, utrudniając ocenę sytuacji dookoła oraz problemy z wykrywaniem kolizji. Z baboli większego kalibru wymienię choćby wóz wbity pionowo w ziemię, ciągnięty do przodu niczym orkę przez konia oraz możliwość „przelecenia” przez podłoże do wirtualnej pustki. Na szczęście te większe błędy nie pojawiają się zbyt często, a przez to nie utrudniają zbytnio zabawy.



Dźwięk dopełnia całości, oferując najwyższą światową jakość. Co ciekawe, podrasowano w grze ścieżkę muzyczną, która teraz dynamicznie zmienia się w zależności od sytuacji. Potęguje to widowiskowość i nadaje zabawie bardziej filmowego charakteru. Jeśli miałbym do czegoś porównać efekt końcowy, do głowy przychodzi mi seria Uncharted.

Podsumowując, Assassin’s Creed 3 to godne zwieńczenie przygody Desmonda. Osobiście trochę mi szkoda, że już więcej go nie zobaczymy (prawdopodobnie, choć kto wie), ale nie ma tego złego… Kolejna generacja konsol przyniesie nowych bohaterów, jeszcze wyższą jakość i bardziej wciągające przygody. Póki co warto jednak zainteresować się perypetiami Connora. Są fascynujące, piekielnie wciągające i zapewnią dobrą zabawę na wiele godzin. Samo przejście kampanii pochłania mniej więcej 24 godziny, a po wliczeniu znajdziek i trybu multiplayer robi się liczba zbliżona setce! Czy można chcieć czegoś więcej?