Oczywiście gra nie ustrzegła się błędów, zwłaszcza w sprawach technicznych. Grafika jest prawie taka sama, jak podczas premiery kilka lat temu. Podbito ją tylko do wyższej rozdzielczości, a później graficy skoczyli na piwko. Zobaczymy więc kwiatki typu znikająca woda, czy kamera, którą niby da się manipulować, ale jak już się zacznie to robić, to będzie tylko gorzej. Postacie są kanciaste, tekstury blade, na szczęście nie miałem „przyjemności” uświadczyć dropów animacji, co by mnie chyba dobiło przy średnim jak na dzisiejsze standardy wykonaniu. Design świata jest za to świetny. Bajkowy, komiczny, ale też całkiem poważny i prawdziwy w swojej nierealności. Dzięki temu zapomina się o niedoróbkach i ciupie z wielką przyjemnością.

Audio daje radę na tyle, ile może. Nie ma hitu, ale bohaterowie mają swój styl, jednak najbardziej utkwiły mi w pamięci momenty podczas filmików. Naprawdę idzie się wzruszyć. Dobra robota.



Gra waży ponad 1,5 GB i kosztuje tylko 800 MSP, więc Fox powinien być zadowolony (hłe, hłe), zresztą reszta osób także, bo to reedycja szpili, która nie zestarzała się ani trochę. Jest rajcowna, przyjemna, poruszająca, dla dzieci, dla młodzieży, dla staruchów, starczy na kilka wieczorów i zupełnie nie rozumiem, jak takie coś mogło się kiedyś nie sprzedać? W każdym bądź razie, jeżeli grałeś w nią wcześniej, to nie znajdziesz tu nic nowego, ale chyba warto sobie ją przypomnieć. Ci, którzy nie mieli okazji (a jest takich naprawdę wielu), koniecznie muszą sprawdzić Beyond Good & Evil HD. Świetna pozycja!