Super Street Fighter IV został wyposażony również w całkowicie nowe tryby rozgrywki wieloosobowej. Mamy, zatem, Team Battle, czyli tryb walki grupowej, w której podzieleni na dwie drużyny gracze (maksymalnie 8 osób) walczą ze sobą na zmianę tak długo, aż każdy z przeciwników zostanie ostatecznie pokonany. Kolejnym trybem jest Endless Battle, w którym dany zawodnik walczy dopóty, dopóki nie przegra - zabawa kończy się, kiedy na placu boju zostanie tylko jeden. Jest jeszcze Replay Channel, czyli przegląd powtórek zapisanych w stoczonych pojedynkach, dzięki czemu możemy się sporo nauczyć. Jak widać, najnowszego Street Fightera docenicie szczególnie, jeśli lubicie bawić się z innymi graczami. Wtedy na pewno poczujecie powiew świeżości. Jeśli jednak gracie tylko i wyłącznie singlowo, będziecie musieli zadowolić się tym, co zostało zaprezentowane wcześniej w podstawowym wydaniu Street Fightera 4.



JEST NIEŹLE, ALE NIE SUPER
Super Street Fighter IV to w dalszym ciągu chyba najlepsza bijatyka dostępna obecnie na rynku. Walki są niebywale efektowne i wciągające. Nie dajcie się jednak ponieść emocjom, bowiem trzeba zaznaczyć wyraźnie, że Super Street Fighter IV – podobnie jak jego młodszy odpowiednik – nie jest grą dla wszystkich. Oczywiście można odpalić ją w gronie znajomych i czerpać radość ze wspólnej rywalizacji, ale prawdziwa esencja tego tytułu leży w ciągłym doskonaleniu umiejętności i opanowywaniu nierzadko arcytrudnych ciosów. Nie da się osiągnąć zadowalającego poziomu bez poświęcenia dziesiątek (setek?) godzin na zdyscyplinowane treningi.

System walki nie uległ zmianie i nadal opiera się w głównej mierze na sześciu przyciskach odpowiedzialnych za lekkie, średnie i mocne ataki rękoma i nogami. Cuda jakie można dzięki temu wyprawiać niejednokrotnie przejdą Wasze najśmielsze oczekiwania. Poznawanie każdej postaci sprawia w Super Street Fighter IV niesamowitą frajdę. Mam na myśli nie tylko nowych bohaterów, którzy zostali zaprojektowani wręcz świetnie, ale i starych, którzy, dzięki zmianom i nowościom, znowu stanowią wyzwanie dla chcących je okiełznać.

BARWNIE I EFEKTOWNIE
Gra wygląda rewelacyjnie, a zastosowanie trójwymiarowej grafiki w bijatyce 2D jeszcze nigdy nie było tak efektowne. Patrzy się na to z ogromną przyjemnością, a rysunkowa oprawa w cel-shadingowym stylu przypadnie do gustu amatorom podchodzenia do gier, jak do małych dzieł sztuki. Po prostu nie wyobrażam sobie, by Street Fighter mógł wyglądać lepiej. Tyczy się to również super płynnej i cieszącej oko animacji zawodników. Ogólnie rzecz ujmując, jest niezwykle barwnie i efektownie, praktycznie każdy cios ogląda się z wielką przyjemnością.

Strona audio też jest taka, jak być powinna. Mamy charakterystyczne odzywki poszczególnych postaci (w tym oczywiście niezapomniane "hadouken!" i "haryuken!") i typową dla serii Street Fighter muzykę. Nie ma się naprawdę do czego przyczepić.



OSTATECZNY CIOS
W przypadku Super Street Fighter IV mamy do czynienia z dość rzadko spotykaną sytuacją. To rozwinięcie gry znanej już od ponad roku, wnoszące trochę nowości, ale nie za dużo. Gracze nie mogę mieć o to pretensji - w końcu tylko głupek wprowadzałby gruntowne zmiany w grze, która w swojej kategorii jest perfekcyjna.

Super Street Fighter IV, ze względu na niższą od podstawowej wersji cenę i parę dodatków, na pewno jest świetną propozycją dla tych, którzy mają ochotę zobaczyć, jak wygląda SF na współczesnych konsolach, a nie zaopatrzyli się w poprzednią odsłonę. W takim wypadku nie ma się co zastanawiać – to wciąż ta sama, świetna gra, z dodatkowymi zawodnikami i rozwiązaniami. Natomiast ci, którzy już się na nim poznali, kupią grę niezależnie od recenzji - po prostu będą musieli ją mieć.