Najwięcej problemów sprawiają wówczas walki ze swego rodzaju bossami. Nie są one co prawda jakieś długie i skomplikowane, jednakowoż trzymają odpowiedni klimat i wymagają umiejętnego korzystania z mechaniki walki. Bez tego po prostu nie ma szans na zwycięstwo – przy czym, trzeba pamiętać i przechodzić grą na wyższym poziomie trudności. Na normalnym jest łatwiej, ale jest on skierowany do casuali. Każdy szanujący się gracz powinien dopalić grę oczko wyżej. Dopiero wtedy czuć, że każdy strzał się liczy, a przeciwnik tylko czeka na nasz błąd.

Alan Wake jest produkcją rozbudowaną i dopracowaną pod wieloma względami. Jest jednak kilka elementów, które mnie odrobinę irytowały. Po pierwsze, kamera nie zawsze ustawia się we właściwej pozycji, przez co trudno jest celować w gnających ze wszystkich stron przeciwników. Irytują też wszechobecne reklamy, widoczne na bateriach, w telewizji, a nawet na billboardach. Oczywistym jest, że świat gry niejako nabiera realizmu w ten sposób, producent wybrał jednak sporo dziwnych produktów. Zawiodło również zakończenie oraz krótki czas rozgrywki. Po dobrnięciu do końca nie ma również zbyt wielu powodów by wracać. Wiadomo, są jakieś znajdzki oraz osiągnięcia, aczkolwiek lepszym rozwiązaniem była by choć delikatna nieliniowość. W dzisiejszych czasach praktycznie każda gra oferuje jakieś wybory, Alan Wake jest natomiast niczym linia prosta pomiędzy początkiem, a zakończeniem.



Mimo tego, Remedy odwaliło kawał solidnego rzemiosła. Ich najnowsze dzieło posiada unikatową fabułę, świetnie skonstruowaną narrację oraz bardzo dobrą oprawę audio-wizualną. Świat gry jest pełen szczegółów, modele postaci płynnie i naturalnie animowane, a gra świateł i cieni nie ma sobie równych. Klimat buduje też genialna ścieżka dźwiękowa oraz profesjonalnie nagrane dialogi czy efekty tła. Po prostu widać, że producent wiedział co chce osiągnąć i, mimo że produkcja pochłonęła sporo czasu, warto było czekać. Dla fanów thrillerów pozycja obowiązkowa.