Czasem coś piszę, czasem programuję, czasem projektuję, czasem robię PR, a czasem marketing... wszystko to, czego wymaga sytuacja. Uwielbiam gry, nie cierpię briefów reklamowych!
Pierwsze kilka miesięcy 2010 roku to prawdziwa gratka dla fanów gier action adventure. Zaraz na początku stycznia do sklepów trafiło Darksiders, w pierwszym tygodniu lutego otrzymujemy Dante’s Inferno, a około połowy marca w ręce posiadaczy konsoli PlayStation 3 wpadnie God of War III – zwieńczenie jednej z najbardziej grywanych produkcji, znanej z PlayStation 2.
Pierwsze kilka miesięcy 2010 roku to prawdziwa gratka dla fanów gier action adventure. Zaraz na początku stycznia do sklepów trafiło Darksiders, w pierwszym tygodniu lutego otrzymujemy Dante’s Inferno, a około połowy marca w ręce posiadaczy konsoli PlayStation 3 wpadnie God of War III – zwieńczenie jednej z najbardziej grywanych produkcji, znanej z PlayStation 2. Recenzję pierwszego z wymienionych produktów mieliście już okazję przeczytać. Do premiery GoW III pozostało jeszcze trochę czasu, nie trudno się zatem domyślić, że parę słów wypada napisać na temat najnowszego dzieła studia Visceral Games – Dante’s Inferno.
Kontrowersji dookoła gry było całkiem sporo. Electronic Arts stosowało dziwne kampanie reklamowe, na trailerach widać obrzydliwe wręcz sceny, a sam fakt adaptacji jednego z największych dzieł literackich, Boskiej Komedii, wywołał mnóstwo głosów sprzeciwu. Czy jednak z tej niezwykle wybuchowej mieszanki będzie efektowna eksplozja? Czy może otrzymujemy niewypał, odcinający kupony z innych przedstawicieli gatunku? Już na wstępie mogę odpowiedzieć Wam na zadane powyżej pytania. Dante’s Inferno bez wątpienia nie jest niewypałem i choć znaczna część elementów produkcji jest bliźniaczo podobna do tych z God of War, dostajemy naprawdę grywalny tytuł, pełen nietypowego klimatu i efektownych scen walki. A prawdę mówiąc, to jest najważniejsze!
Jak wspomniałem, Dante’s Inferno zostało oparte na poemacie Boska Komedia, napisanym przez niejakiego Dante Alighieri. Adaptacja bardzo luźno traktuje oryginalny utwór literacki. Deweloper skorzystał w zasadzie tylko z ogólnej koncepcji piekła oraz zarysu fabularnego; resztę zmieniając w taki sposób, by otrzymać przede wszystkim szybką, dynamiczną siekankę, której motywem przewodnim są piekielne kręgi, miłość do Beatrycze oraz grzechy Dantego. Prócz wątku fabularnego, gra oferuje też tryb wyzwań, na który składają się specjalne areny, wypełnione po brzegi poczwarami.
Głównym bohaterem, podobnie jak w poemacie jest Dante. Po utracie swojej ukochanej postanawia wyruszyć na najniebezpieczniejszą podróż swojego życia. Chce przebrnąć przez dziewięć kręgów piekieł i znaleźć sposób na wybawienie jej z rąk szatana. By to zrobić, stanie do walki nie tylko z diabelskimi pomiotami i fizyczną reprezentacją najważniejszych grzechów, lecz również z własną przeszłością. Dante był niegdyś rycerzem. Brał udział w krucjatach, wierząc, że czyni dobrze, a ewentualne występki zostaną mu odpuszczone. Po powrocie do domu zastaje jednak prawdziwą masakrę i dowiaduje się, że wszystko jest z jego winy. Nie może znieść tego, że bliska mu osoba cierpi za niego i decyduje się walczyć o miłość.
Gra jest naprawdę warta uwagi, zwłaszcza dla osób lubujących się w róznego rodzaju slasherach. Posiadacze X360 na pewno nie będą zawiedzeni, bo gra jest jednym z nielicznych przedstawicieli tego gatunku na tej platformie, z kolei posiadacze PS3 odłożone pieniądze - nie okłamujmy się - i tak przeznaczą na upragnione GoW III.
Grałem w to u kolegi. Na pierwszy rzut oka - God of War III. Na drugi rzut oka - duuużo słabsze od God of War. Na jedenasty rzut oka - nie mam ochoty już w to grać. Gierka jest średnia, nawet nawiązanie do Boskiej Komedii jej nie ratuje.
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler