Nieco gorzej wypada sama rozgrywka, ale to może być wyłącznie moje odczucie - ja po prostu nie cierpię grać w strzelanki przy użyciu pada. Jak strzelam, to muszę mieć w łapie gryzonia, a shootery na padzie są dla mnie nieakceptowalne. Stąd przyznam, że grałem trochę na siłę, ale po czasie udało mi się - powiedzmy - przyzwyczaić i przebijać przez moskiewskie tunele bez regularnego przeklinania na brak precyzji. Kto gra w FPS-y przy użyciu pada, ten może wspomniany akapit pominąć.

Ciężko jednak przymknąć oko na inny element, a mowa tutaj o egipskich ciemnościach, jakie panują w podmoskiewskich tunelach. Ekranik Switcha wykonany w technologi LCD nigdy nie radził sobie zbyt dobrze z oddawaniem czarnego koloru, więc jeśli planujecie ogrywać Metro Redux na tej platformie, to jest to możliwe wyłącznie przy zgaszonym świetle - inaczej umknie Wam wiele detali. To zarzut skierowany głównie do Metro 2033, bo w Last Light częściej wychodzimy na powierzchnię, a i w tunelach jest w tej odsłonie jakby nieco jaśniej.

Metro Redux na Switcha dostępne jest z polskimi napisami, a jeśli chodzi o głosy to możemy wybrać oryginalne rosyjskie lub angielskie. Nie różni się to więc od pozostałych wydań. Czy warto zagrać w ten tytuł na Switchu? To kwestia sporna - z jednej strony to naprawdę fenomenalny port, z drugiej, pozostałe platformy oferują większy komfort rozgrywki w przypadku jednak dość dynamicznej strzelanki. Jeśli jednak chcecie mieć Metro pod ręką, to port na Switcha daje ku temu okazję.