Co jakiś czas bliżej nieznane niezależne studia podejmują się stworzenia gier próbujących przedstawić interesujące, lecz mało znane historie. Kilka lat temu taką opowieść podano w formie Never Alone, platformówki opowiadającej o losach ludu Inuitów. Ostatnio zadebiutowała zaś gra Mulaka, która porusza losy innej nacji - Tarahumara.

Tarahumara to lud zamieszkujący stan Chihuahua w Meksyku, a więc trafiamy w dużo cieplejsze rejony niż miało to miejsce w przypadku mroźnego Never Alone. Legendy głoszą, że Tarahumaranie to świetni biegacze, a niegdyś także doskonali wojownicy, atleci i myśliwi. Nic więc dziwnego, że większa część rozgrywki polega właśnie na walce.

Mulaka jest dość prostą, ale momentami angażującą, grą akcji. Wcielamy się w jednego z przedstawicieli wspomnianego wyżej ludu, który musi przywrócić zachwianą równowagę pomiędzy dobrem i złem w świecie, w którym żyje. W efekcie przemierzamy kolejne, niezbyt rozległe, ale różnorodne i o dość swobodnych możliwościach eksploracji, lokacje. Wypełniamy określone cele, sprowadzające się z reguły do odnalezienia kilku artefaktów, odblokowujących dostęp do kolejnego świata. Po drodze wyżynamy całe zastępy wrogów, a sporadycznie trafi się też starcie z bossem - większość z nich jest całkiem angażująca, mimo korzystania z prostych schematów.

W międzyczasie korzystamy ze zdolności protagonisty - może on wcielać się w różne zwierzęta, np. przybierając skórę potężnego niedźwiedzia zburzymy większe przeszkody, a będąc ptakiem dotrzemy w niedostępne wcześniej fragmenty lokacji. Stanowi to wszystko ciekawe urozmaicenie.

Eksplorując kolejne miejscówki co jakiś czas trafiamy na nieco większe skupiska ludzi - tam właśnie dowiadujemy się nieco więcej na temat ludu Tarahumara, wchodząc w konwersacje z poszczególnymi NPC-ami. 

Gra ma też trochę irytujących błędów, jak np. blokowanie się postaci o różne fragmenty lokacji. Niezbyt ciekawie wypadają też animacje i modele postaci - tutaj ewidentnie rzuca się w oczy mocno ograniczony budżet. Ponadto wersja na Nintendo Switch, jaką miałem okazję testować, momentami lekko straszy jakością oprawy  - choć tak po prawdzie na pozostałych platformach w sumie nie jest wiele lepiej.

Mulaka okazuje się przyzwoitym tytułem, choć ciężko uznać tę produkcję za coś wyjątkowego, co koniecznie trzeba posiadać w swojej bibliotece. Grą zainteresuje się raczej wąskie grono odbiorców, a większość graczy pewnie nawet o niej nie usłyszy. Sęk w tym, że w sumie zbyt wiele nie stracą, bo opowieść o ludzie Tarahumara i ich tradycjach nie wydaje się przesadnie porywająca i warta szerszego zainteresowania. Mnie bynajmniej nie porwała.