Podobnie wygląda to w pozostałych trybach, czy to sieciowych, czy dla pojedynczego gracza - kariera menadżera stoi w miejscu, klasyczne rozgrywki sieciowe ze znajomymi to nadal ta sama, okrojona ze wszelakich możliwości wydmuszka. W tym roku zabrakło nawet fabularyzowanego trybu, ale to chyba nie jest przesadnie duża strata - nie była to rozrywka najwyższych lotów. Od dawna chciałoby się jednak jakiejś rewolucji wśród trybów gry czy nawet takiej "pierdoły", jak odświeżonych menusów, ale wcześniej EA Sports poświęcało się głównie FUT-owi, a teraz postawiło na rozwój gameplayu, jakby zapominając o reszcie. Być może kolejne odsłony przyniosą w tej kwestii jakieś nowości, choć pewnie skończy się jak zwykle - czyli dalszym rozbudowywaniem Ultimate Team.

Tym co sprawia, że FIFA 22 nie daje na pierwszy rzut oka poczucia "next-genowej" rozgrywki, jest oprawa wizualna. Dysponujący sporą mocą obliczeniową nowych konsol gracze spodziewali się rewolucji, a tymczasem gra wygląda w zasadzie tak samo, jak przed rokiem. Poprawiono jedynie modele piłkarzy, ale widoczne jest to wyłącznie na powtórkach. To spory zawód, tym bardziej, że same powtórki też pozostawiają sporo do życzenia, zaczynając od... płaskiej murawy. Przecież już wersja na PC sprzed kilku lat oferowała murawę 3D, a tymczasem edycja tworzona od podstaw na PlayStation 5 takich ficzerów nie posiada. Zawodzi też płynność gry - grając na telewizorze 4K sporadycznie widzimy spowolnienia obrazu, a nawet tak prosta rzecz jak menu gry działa ledwie w 30 klatkach na sekundę. Przesiadając się z bardzo płynnej FIFA 21, którą ogrywałem na PC, po prostu kłuje to po oczach.

Trochę pod koniec ponarzekałem, ale nie ukrywam, że w FIFA 22 mimo pewnych niedociągnięć gra się bardzo dobrze. Wyraźne spowolnienie rozgrywki, nowa fizyka piłki i animacje HyperMotion wynoszą grę o co najmniej dwa poziomy ponad to, co ogrywaliśmy w zeszłym sezonie. Postęp jest widoczny, choć nie tak duży jakbyśmy sobie tego życzyli.

Zadziwiające jest, że FIFA 22 w next-genowym wydaniu nie poczyniła kroków w stronę lepszej oprawy, przez co można odnieść początkowo wrażenie, że EA Sports znów wydało bliźniaczo podobną produkcję. Diabeł tkwi jednak w szczegółach, a te - w postaci usprawnień gameplayowych - przemawiają mocno na korzyść tegorocznej odsłony.

Czy warto zagrać? Cóż, jako że konkurencja w postaci Pro Evo zmarła śmiercią naturalną, a poprzednie FIFY chyba zdążyły się już każdemu mocno przejeść - jeśli czujecie głód wirtualnej piłki, to nie macie innego wyboru. Pamiętajcie jednak, że jedynie wydanie na PlayStation 5 oraz Xboksy Series S|X oferuje system HyperMotion - edycja na PC i poprzednie konsole to jedynie lekko dopieszczona, skostniała już formuła.