Garść zmian wprowadzono też do samych zawodników. Od razu po rozpoczęciu gry przekonałem się, że główkowanie nie jest już tak skuteczne jak wcześniej. Odpadają akcje od skrzydła, w których robimy dośrodkowanie, a jeden z naszych, główkując, umieszcza łaciatą w bramce. Teraz obrońcy ustawiają się znacznie lepiej i potrafią takie dośrodkowania wybić, uniemożliwiając nam sfinalizowanie ofensywy. Wydaje mi się też, że ogólna agresywność zachowania SI wzrosła. Podanie piłki do bramkarza wywołuje natychmiastowy sprint ofensywy wroga, co potrafi się skończyć tragicznie. Trzeba zatem koniecznie o tym pamiętać.

Jeśli zaś chodzi o same algorytmy zarządzające piłkarzami, to jest podobnie, jak to było wcześniej. Czasem „jedenastka” zajmuje się normalnie, a czasem poszczególni jej przedstawiciele podejmują idiotyczne decyzje, albo nie wystawiają się tam, gdzie powinni. Dla przykładu, bramkarz potrafi wypiąstkować totalną szmatę, a następnie w ręce złapać bombę, która połamałaby mu normalnie łapska. Ogólnie zauważyłem, że łatwiej w stosunku do FIFA 14 jest teraz strzelać z daleka. Dlaczego? Nie wiem, ale tak jest.

Na koniec nowych rzeczy, nie sposób nie wspomnieć o tym, że przerobiono nieco rzuty karne. Zmiany nie są jakieś rewolucyjne, ale uproszczono ich przebieg. Bramkarz ma też możliwość wykonywania większej liczby „ściem”, odciągających uwagę strzelającego. Niby nic wielkiego, ale każda poprawka na plus, jest mile widziana. A w tym przypadku właśnie z taką mamy do czynienia.

O aspektach technicznych mogę napisać tylko tyle, że jeśli przeskakujecie z FIFA 14 dla PS4 albo Xboksa One, to przygotujcie się na szok jakościowy. Oprawa jest naprawdę dużo słabsza. Sami zawodnicy wyglądają jeszcze jako tako podczas spotkania, ale stadion, a już tym bardziej trybuny, to makabra. Pozostaje pamiętać, że mimo wszystko twórcy się przyłożyli, a w rezultacie dostajemy wszystkie 203 reprezentacje wchodzące w skład federacji FIFA, autentyczne stadiony użyczone na potrzeby mundialu oraz bardzo dobrą oprawę dźwiękową. Wszystko to sprawia, że całokształt jest satysfakcjonujący.



Na koniec zostawiłem sobie jeszcze tryb rozgrywek wieloosobowych. Jak nie trudno się domyślić takowy istnieje i działa bardzo sprawnie. Rozpisywać się nie zamierzam, bo jest on w sumie kalką tego, co znamy z FIFA 14. Nie warto też decydować się na zakup 2014 FIFA World Cup Brazil wyłącznie dla sieciowych potyczek. Trzeba bowiem pamiętać o tym, że żywotność tego typu „dodatków” jest dość krótka. Nadejdzie FIFA 15, wszyscy migrują i co wtedy? Serwery świecić będą na pewno pustkami.

Do kogo EA Sports kieruje więc swoje dzieło? Rzekłbym, że do wszystkich, ale to wcale nie oznacza, że musicie kupować. Jeśli macie grę FIFA 14, w dodatku na platformy next-genowe, to raczyłbym odpuścić. Jeżeli natomiast dysponujecie egzemplarzem dla starszych konsol albo komputerów PC, opchnijcie go, dołóżcie, kupcie World Cup Brazil, a następnie szybko sprzedajcie i kasę odłóżcie na FIFA 15. Mundialowa kopanka EA to taki przerywnik pomiędzy rokrocznymi wydaniami, nic więcej. Nie jest to ani ewolucja gatunku, ani całkowite odcinanie kuponów – coś pomiędzy tymi dwoma.