Zachwyty, zachwytami, lepiej jednak skupić się na istotniejszych aspektach, czyli rozwijaniu swojego imperium. Zaczynamy od bardzo skromnie wyglądającej osady na jednej z setek oceanicznych wysp. Bardzo szybko stawiamy kilka chat dla wieśniaków oraz szereg podstawowych struktur, zapewniających żywność oraz budulec do dalszego rozwoju. Później, do całej mieszanki dochodzi umiejętny handel, wypełnianie zachcianek władzy oraz ewentualne boje o dominację nad okolicznymi terenami. Podobnie jak w poprzednich częściach serii, Anno 1404 największy nacisk kładzie na aspekt rozwoju oraz handlowy. Rozbudowa wojska oraz jego kontrolowanie, ograniczone zostały do minimum i nie macie co liczyć na potyczki a’la Empire: Total War. Jeśli takowych oczekujecie, to zapraszam gdzie indziej.

Cała zabawa kręci się wokół przemyślanego budowania oraz skutecznego zarządzania. Wystarczy kilka sesji, by zwykłych wieśniaków zamienić w prawdziwych dżentelmenów, uzyskując w ten sposób dostęp do coraz lepszych budowli i powiększając zasobność skarbca. Następne posiedzenie lub dwa, a zapyziałe chaty ustąpią miejsca znacznie przyjemniejszym dla oka budynkom. Nasi mieszkańcy z czasem będą także zapewniać coraz większe zyski dla swojej ojczyzny. Niestety wraz z nimi wzrosną również wymagania, które jak się zapewne domyślacie, należy skrzętnie spełniać. Nie wystarczy już byle knajpa i kawałek kapliczki! Mieszczuchy lubią się kąpać w luksusie, dlatego potrzebują mebli, pięknych przedmiotów z brązu i innych wspaniałości ówczesnej kultury. Oczywiście do zapewniania luksusów służą stosowne budynki. Odpowiednio rozmieszczone potrafią zdziałać cuda!



Kiedy nasza mieścina jako tako funkcjonuje, możemy podjąć się kolejnych wyzwań, a wśród nich między innymi handlu. Aby to zrobić wystarczy zakupić kilka statków handlowych oraz garść jednostek wyposażonych w działa. Przy pomocy tych drugich robimy szybkie skanowanie pobliskich wysepek w celu namierzenia potencjalnie przyjaznych frakcji oraz nowych miejsc do osiedlenia. Po zbadaniu terenu pozostaje wyznaczyć szlaki handlowe, określić dobra, którymi mają się zająć nasze jednostki i cieszyć swoje oczy wciąż rosnącym imperium – właśnie to jest najwspanialsze w Anno 1404. Nie musimy cały czas nadzorować posiadanej osady. Wystarczy odpowiednio wszystko rozplanować, a później obserwować rezultaty, okazyjnie spełniając zachcianki mieszczuchów lub podejmując jakieś działania militarne, które nawiasem mówiąc są największą bolączką gry.

Anno 1404 nie jest tytułem nastawionym na toczenie walk. Niestety dość często w takowe jesteśmy wplątani, czego rezultatem jest wszechogarniająca frustracja i chęć przeklinania w niebiosa. Dlaczego? Głównie dlatego, że sterowanie jest bardzo kiepsko zrealizowane, nie możemy określać taktyki walki, a sztuczna inteligencja, odpowiedzialna za zachowanie obu stron konfliktu winna być wychłostana i spalona na stosie. Widząc jak moje statki obijają się o siebie wzajemnie, albo jak żołnierze nie mogą znaleźć drogi do przejścia aż krew mnie zalewała. Traciłem wojów szybciej niż Madonna niewinność, a co gorsze, uzupełnianie braków związane jest z ciągłym wypróżnianiem skarbca. Językiem dzisiejszej młodzieży – żal!