Prócz artefaktów, niezwykle ważnym elementem S.T.A.L.K.E.R.: Czyste Niebo są różne rodzaje broni. Wędrując w zonie skazani jesteśmy na ciągłą walkę z biegającymi dookoła mutantami, nie możemy więc posługiwać się jedynie pięściami. By poradzić sobie z przeżyciem w niebezpiecznym środowisku zony dysponujemy pistoletami, karabinami, strzelbami, granatami oraz wieloma innymi typami spluw. W sumie arsenał jest pokaźnych rozmiarów i powinien usatysfakcjonować każdego fana militariów. Tym bardziej, że modele gnatów opracowano na podstawie ich realnych odpowiedników. Nie mamy więc żadnych miotaczy laserowych ani plazmowych, wszystko idealnie pasuje do klimatu zniszczonego Czarnobyla!

Jak wcześniej wspomniałem, wątek fabularny gry oferuje sporą nieliniowość. Nie jesteśmy skazani na podążanie jedną ścieżką, możemy po prostu robić to, na co mamy ochotę: wykonywać zlecenia poboczne, zająć się wspieraniem jednej z wielu żyjących w świecie frakcji czy też polować na biegające dookoła bestie. To właśnie ten aspekt S.T.A.L.K.E.R.: Czyste Niebo odpowiedzialny jest za ogromną grywalność tytułu oraz niezwykle realistyczny klimat. Zona obejmuje ogromny teren, po którym poruszamy się przede wszystkim na piechotę. Okazyjnie możemy także skorzystać z pomocy przewodników. Dzięki nim podróżujemy na większe odległości w krótkim odstępie czasu. Na szczęście rozwiązanie to nie jest nadużywane, a co za tym idzie nie jesteśmy ciągle odciągani od zabawy. Spacery po zonie są bez wątpienia urokliwe i nie przeszkadzały mi one w najmniejszym nawet stopniu. Powiedziałbym, że bez nich gra byłaby słabsza!



Wędrując z jednego końca zony do drugiego, napotykamy na swojej drodze przedstawicieli różnych frakcji. Koegzystowanie z nimi jest bardzo ważne, bowiem wraz z pozyskiwaniem nowych sojuszników otwierają się drogi do wcześniej niedostępnych stref. Istotny jest także sam fakt poczucia bezpieczeństwa, w tym pełnym zagrożeń świecie. Kiedy frakcja, do której należymy kontroluje większy obszar, możemy poruszać się po nim bez większych obaw o to, że za chwilę wyskoczy ktoś zza krzaków i z okrzykiem bojowym ruszy w naszym kierunku. Co ciekawe, możemy spiknąć się z więcej niż jedną frakcją, wszystko zależy od tego, co będziemy robić i w jaki sposób traktować zlecane przez nich zadania. Dzięki wprowadzeniu frakcji gra wiele zyskała, stała się bardziej wciągająca i czujemy, że jesteśmy członkami jakiegoś większego społeczeństwa, a nie tylko wirtualnym ego spacerującym w sztucznie wykreowanym uniwersum.

Wielki świat w S.T.A.L.K.E.R.: Czyste Niebo byłby trudny do opanowania, gdyby nie zmiany wprowadzone do podręcznego PDA, którego gracz posiada przez cały czas ze sobą. Dzięki niemu możemy skanować otaczający nas świat, lepiej zorganizować przyszłą eksplorację i zaplanować kolejne posunięcia. PDA o wiele lepiej przedstawia także wszelkie misje oraz zadania. W poprzedniej edycji gry były one nieco chaotycznie sformatowane, teraz jest znacznie lepiej i bardziej przejrzyście.