Gry o tematyce motorów nie są szczególnie popularne wśród producentów. W chwili obecnej w zasadzie tylko jeden tytuł jest wart uwagi graczy – mowa tutaj oczywiście o MotoGP. Już od pierwszych części, gra charakteryzowała się dużym realizmem, świetną grafiką przepełnioną wieloma efektami specjalnymi, bardzo dobrym dźwiękiem oraz oczywiście tym czymś, co sprawiało że nawet kilka godzin przy ekranie monitora nie było w stanie nasycić potrzeby prędkości. MotoGP 3: Ultimate Racing Technology to najnowsza odsłona motorowych ścigałek, która prócz poprawienia niektórych elementów dorzuca także sporo nowości.



Pierwszą i chyba najważniejszą modyfikacją dla wielu graczy, jest delikatnie obniżony poziom trudności i wyregulowany model poruszania się naszej maszyny. Wszyscy grający w poprzednie edycji gry zapewne pamiętają, że początki były bardzo trudno. Nawet najprostsze zakręty wymagały sporego doświadczenia, bez którego nasza kariera motocyklowa upadała równie szybko jak my na poboczu. Tym razem znacznie szybciej nauczymy się jeździć, i równie szybko zauważymy rezultaty naszej nauki. Oznacza to mniej więcej tyle, że na pierwszym stopniu trudności, nawet całkowity laik opanuje maszynę, i wygra nie jeden wyścig.

Aby zadowolić wszystkich wirtualnych motocyklistów, oddano nam do dyspozycji kilka trybów zabawy. Pierwszy z nich to szybki wyścig, który pozwala na wczucie się w atmosferę gry, i rozpoczęcie opanowywania motocyklu. Drugą możliwością spędzenia wolnego czasu jest tryb kariery. W zasadzie jest on najważniejszy w grze, i przejście całej zabawy na najwyższym poziomie trudności daje nie małą satysfakcję. Po wybraniu tej właśnie opcji, musimy wykreować sobie własnego kierowcę, oraz do pewnego stopnia jego mechanicznego rumaka. Dobieranie elementów wyglądu nie jest szczególnie rozbudowane, lecz jest przyjemnym akcentem w stronę graczy. Nim trafimy na tor, możemy wybrać kolorystykę motoru, jego wzornictwo oraz naklejki reklamowe. Podobnie możemy uczynić z kombinezonem i kaskiem kierowcy. Sam motor również wybieramy spośród tych, które mamy w danym momencie dostępne. Wachlarz maszyn rośnie wraz z każdym wygranym wyścigiem i ostatecznie zamyka się w całkiem sporej sumce. Dla graczy lubiących ścigać się z czasem Climax przygotował tryb prób czasowych, a dla amatorów motorowego szaleństwa udostępniono trening, który zaznajomi nas z kolejnymi umiejętnościami wymaganymi do szybkiego likwidowania kolejnych graczy. Ostatnią możliwością zabawy w grze, jest tryb wieloosobowy, którym zajmę się kilka akapitów niżej :) .

Zabawa dla jednego gracza została podzielona na kilka wyżej opisanych przeze mnie opcji. Nie wspomniałem tam jednak o największej nowości w MotoGP3 jakim jest wprowadzenie trybu Extreme, a w zasadzie trzech trybów Extreme na które składają się wyścigi w klasie 600, 1000 oraz 1200. Liczby te określają oczywiście pojemności skokowe maszyn jakimi będziemy śmigać. Możecie sobie pomyśleć, co w tym nowego… przecież w trybie kariery także pędzimy wieloma różnymi motorami… otóż po wybraniu Extreme nie będziemy szaleć po torach wyścigowych lecz po 16 specjalnie zaprojektowanych trasach miejskich polnych itd. Po wygraniu kolejnych wyścigów, wygrywamy kasę, którą następnie wydajemy na drobny tuning naszego speedera. Ta część gry nie jest niestety wystarczająco dobrze rozbudowana, i możliwości modyfikacji mamy stosunkowo mało. Najważniejsze jest jednak to, że powiew świeżych pomysłów popycha nas do dalszej zabawy.

Trasy przejazdów w trybie Extreme zaprojektowano bardzo ciekawie. Prowadzą nas przez wąskie uliczki, centra miast, wiejskie drogi i wiele więcej. Każda położona jest w prawdziwej lokacji takiej jak Barcelona, lecz jak wspomniałem nie jest oparta na prawdziwych mapach drogowych. Aby nadać większego dynamizmu na trasach, zmodyfikowano dość znacząco model prowadzenia motocyklu. Jest on bardziej zręcznościowy, a co za tym idzie umożliwia wykonywanie karkołomnych ewolucji. Zabawa w Extreme jest przednia !



Wróćmy więc do trybu kariery. Wygląd mamy obcykany, wszystko jest takie jak powinno być, pora więc ruszyć w stronę zwycięstwa i chwały. Każdy przejazd składa się standardowo z trzech etapów. Pierwszym z nich jest trening, dzięki któremu zapoznasz się z trasą; drugim jest etap kwalifikacyjny, pozwalający na określenie pozycji startowej w wyścigu właściwym, który jest trzecim i ostatnim etapem wyścigu. Osoby bardziej zapalone mogą oczywiście przejść od razu do trzeciego segmentu zabawy, Ja osobiście jednak takiego rozwiązania nie polecam, chyba że jest się całkowicie obeznanym w wyglądzie każdej konkretnej trasy. W innym przypadku przegrana będzie szybka i bolesna.