The First Berserker: Khazan to najnowsza gra studia Neople, a jednocześnie najnowszy przedstawiciel gatunku soulslike. Jeśli podobnie jak ja cenicie jego reprezentantów, to zakładam, że śledziliście materiały dotyczące przygód generała Khazana od pierwszego zwiastuna i z niecierpliwością wyczekiwaliście na premierę. Teraz, gdy projekt wreszcie dostępny jest w sprzedaży, na pewno zastanawiacie się czy warto go kupić, a ja mam nadzieję, że niniejsza recenzja pomoże Wam podjąć odpowiednią decyzję.

Jeśli chodzi o fabularne założenia The First Berserker: Khazan, nie są one zbyt skomplikowane. Główny bohater, generał Khazan, to doświadczony żołnierz i świetny wojownik. Miejsce akcji to natomiast imperium Pell Los, znajdujące się na kontynencie Arad. Pewnego pięknego dnia stanęło ono w obliczu niebywałego zagrożenia, potężnego smoka zwanego Hismar. Khazan i mag imieniu Ozma, przyjaciel bohatera, pokonują jednak smoka i równowaga ponownie gości w imperium. Spokój, przynajmniej dla protagonisty, nie trwa długo.

Z jakiegoś powodu imperator jest niezadowolony ze sławy otaczającej nasz duet i stwierdza, że Khazan i Ozma to zdrajcy. Ozma zostaje stracony, a Khazanowi podcięto ścięgna w ramionach i wygnano. W trakcie, gdy nasz bohater transportowany jest do swojego ostatecznego więzienia dzieje się coś dziwnego. Konwój zostaje zaatakowany i zniszczony, a generał Khazan natrafia na dziwną zjawę - tajemniczy i pradawny Duch Miecza. Duch szuka ciała. Khazan chce przetrwać i mieć szansę dokonania zemsty na swoich oprawcach. Mimo że początkowo nie dogadują się oni najlepiej w pewnym momencie dochodzą do wniosku, że mogą współpracować. Obaj mają inne cele, ale tylko razem będą w stanie je osiągnąć.

Wstęp do fabuły recenzowanego The First Berserker: Khazan jest świetny, ale im dalej, tym niestety gorzej. Nie mówię, że tylko o siekanie kolejnych zastępów przeciwników chodzi, bo jednak co jakiś czas dostajemy nowe strzępki informacji w formie scenek przerywnikowych, listów, przedmiotów oraz rozmów naszego generała z napotkanymi postaciami niezależnymi, ale ogólnie scenariusz jest dość prosty i trochę żałuję, że nie poświęcono więcej czasu na to, by przedstawić nam dokładniej zarówno bohatera, jak i napotykane postaci. Możliwe, że deweloperzy mają w planie kolejne gry, a w nich większy nacisk na fabułę, ale we wstępie do potencjalnej serii cudów niestety nie ma.

W miarę przechodzenia kolejnych miejscówek, natrafiamy na książki, zwoje oraz przedmioty, z których poznajemy nieco dokładniej tutejszy świat. Na koniec każdego etapu oglądamy scenkę przerywnikową, która pokazuje nam najczęściej to, co miało miejsce przed okrzyknięciem generała mianem zdrajcy, a dodatkowo regularnie do naszej bazy wypadowej zwanej Szczeliną (Crevice) trafiają nowe postaci, które nie tylko wspomagają nas w podróży (jak kowal), ale także pozwalają nam od czasu do czasu porozmawiać. Wszystko jest w zasadzie na miejscu, tylko jakoś mało scenariusza w tym scenariuszu i tyle. Chciałbym jednak dostać więcej szczegółów na temat świata, jego historii oraz zamieszkującego go postaci.

Jakkolwiek by na scenariusz nie patrzyć, to względnie prosta opowieść o zemście. By ją osiągnąć, Khazan przemierza sporo zróżnicowanych i bardzo porządnie zaprojektowanych lokacji, przypominających strukturą to, co znamy z innych przedstawicieli gatunku soulslike. Mamy zatem liniową ścieżkę, która od czasu do czasu się rozgałęzia, a jeśli w taką odnogę wejdziemy, możemy natrafić na coś przydatnego, ewentualnie jakiegoś mocniejszego oponenta. Regularnie otwieramy też skróty, umożliwiające nam sprawniejsze przemieszczanie się, a prócz tego korzystamy ze specjalnych punktów, w tym przypadku przypominających kształtem miecz, do tego, by odzyskiwać utracone punkty życia, uzupełniać zapasy i poprawiać statystyki. Wejście w interakcję z takim punktem oznacza respawn prawie wszystkich wrogów. Nie powracają jedynie oponenci elitarni. Z pozostałymi trzeba będzie się mierzyć ponownie, jeśli zdecydujemy się na backtracking. Śmierć również przeciwników przywraca i konieczne jest walczenie z nimi od nowa.