Jednak nie o to tutaj chodzi. Nie dostajemy nie wiadomo jak nieliniowej rozgrywki, która pozwala na alternatywne zakończenia, drastycznie różne ścieżki itd. O Wanderlust powiedziałbym, że przeżywanie każdej z historii jest wewnętrzną sprawą każdego i prawdopodobnie co gracz, to inne wrażenia oraz spostrzeżenia. Jak z dobrą książką. Wszystko zależeć będzie od naszej wyobraźni.

Dla mnie osobiście ważny był wygląd gry, bowiem skoro ruchu jest mało, mało jest też okazji do oszukania gracza (im szybsza akcja, tym mniej spoglądamy na oprawę wizualną). I Wanderlustem bardzo pozytywnie się zaskoczyłem – tytuł jest naprawdę estetyczny. Co bardzo przypadło mi do gustu, bowiem nic nie byłoby gorszego, niż przeklinanie samego siebie na nieustanne oglądanie paskudnych teł lub pogmatwanych czcionek. W Travel Stories dominuje elegancki minimalizm przetykany drobnymi animacjami związanymi z pokonywanymi na wirtualnej mapie kilometrami.

Paradoksalnie, bo w dzisiejszych czasach dominuje inny typ wirtualnej zabawy, dzieło Different Tales to świetna rozrywka. Co do tego nie mam wątpliwości. W dobie wiecznego pośpiechu, coraz intensywniejszych doznań, Wanderlust Travel Stories jawi się jako odpoczynek od wszechobecnego zgiełku. Naciskamy „new stories” i odpływamy – a to na egzotyczną Afrykę, a to do klimatycznej Europy, albo Azji lub na Bliski Wschód. I czytamy w akompaniamencie odpowiedniej, bardzo wyważonej, nastrojowej, ścieżki dźwiękowej. Słyszymy bazar, zgiełk miasta, bar, lasy etc. Wanderlust rekomenduję po długim dniu pracy, kiedy zamiast kolejnego, przepełnionego akcją FPS-a, chcemy się wyciszyć!