Wydany ponad 2 lata temu pierwszy Titanfall wprowadził nieco świeżości na rynku strzelanek, wyznaczając nowe standardy w kwestii mobilności na polu bitwy. Owe standardy oczywiście kopiowali następnie m.in. twórcy kolejnych odsłon Call of Duty. Gra zebrała wysokie noty i została ciepło przyjęta przez graczy, ale po zaledwie kilku miesiącach od premiery serwery opustoszały. Dziś jesteśmy świeżo po premierze kontynuacji starć Pilotów i Tytanów - czy studio Respawn  Entertainment wyciągnęło wnioski z błędów swojego poprzedniego dzieła?

Odpowiedź na powyższe pytanie - standardowo - czeka Was na końcu tekstu, a my tymczasem skupmy się na poszczególnych elementach przedsięwzięcia. Zacznijmy od kampanii, która w stosunku do pierwowzoru jest nowością. Jeszcze przed premierą pierwszego Titanfall twórcy wspominali, że kampanii nie wprowadzają, bo "mało kto je kończy". Graczy nie satysfakcjonowało takie wytłumaczenie i był to jeden z nielicznych zarzutów skierowanych w stronę gry. Tym razem studio Respawn zmieniło zdanie i wprowadziło kampanię z prawdziwego zdarzenia. 

Ta okazuje się całkiem niezła pod względem rozgrywki, ale bardzo nijaka fabularnie. Wcielamy się tu w niejakiego Jacka Coopera, który zasiada za sterami niedawno otrzymanej maszyny BT7274. Zadaniem jest pokonanie "tych złych", czyli gatunkowa klisza. Ten krótki opis nie zapowiada świetnego scenariusza i w istocie takowego nie ma - historia okazuje się płytka i mało ciekawa, ginąc w natłoku akcji, jaką zewsząd częstuje nas tryb single player. Czasami fabuła wydaje się być niemal wciśnięta na siłę, chociażby w momentach, gdy nasz protagonista rozmawia sobie ze swoim blaszanym przyjacielem - sama idea tej konwersacji jest ciekawa, tworzy coś w rodzaju więzi pomiędzy człowiekiem, a maszyną, ale czemu bywają momenty, gdy dialogi załączają się w samym środku rozpierduchy?

Gameplayowo na szczęście jest nieźle, a twórcy umiejętnie porcjują rozgrywkę - w trakcie zabawy sporo biegamy jako Pilot, niejedną chwilę spędzimy za sterami Tytana, a co jakiś czas przewijają się nawet walki z mocniejszymi bossami. Jednocześnie rozgrywka mocno nastawiona jest na elementy czysto zręcznościowe, związane z rozbudowanym systemem poruszania się Pilota. W kampanii Titanfall 2 musimy pozostawać praktycznie cały czas w ruchu, biegając po ścianach, skacząc po platformach czy wykonując szybkie wślizgi (nowość). Zabawa jest więc bardzo dynamiczna i kampienie w miejscu nie wchodzi w grę - produkcja mocno premiuje szybkie poruszanie się po planszy, bo w ten sposób nie tylko unikamy wrogiego ognia, ale też łatwo zaskakujemy grupkę przeciwników, flankując ich z którejś strony. Szkoda natomiast, że AI jest bardzo niemrawe, niezależnie od poziomu trudności. To jednak dość klasyczny zarzut w przypadku strzelanek.

Twórcy postarali się, jeżeli chodzi o projekt poziomów w singlu. Kolejne lokacje są dość różnorodne, ale to, co najbardziej cieszy, to ich konstrukcja. W trakcie zabawy trafimy na kilka większych etapów, które, choć nie są otwarte, oferują kilka dróg prowadzących do celu. Możemy więc wybrać czy zaskoczymy przeciwnika biegnąc po ścianie i zachodząc go od pleców, czy raczej zaatakujemy w stylu Rambo, wybierając najprostszą ścieżkę, co jednak jest średnio skuteczne.

Gdybym miał znaleźć jedno słowo na opisanie kampanii w Titanfall 2 wybrałbym "akcja". Nie ma miejsca na chwilę odpoczynku, bo czasami brakuje nawet sekund by przeładować karabin. Na ekranie niemal cały czas coś się dzieje - gdy akurat nie strzelamy, to biegamy po ścianach i skaczemy po platformach, w innym przypadku siedzimy za sterami potężnego robota i masakrujemy wszystko, co zmasakrować się da. Szczególnie finalne etapy to szalony rollercoaster i jeżeli lubicie taki natłok wydarzeń na ekranie, powinniście się tu świetnie bawić... przez około 6-7 godzin, bo tyle zajmuje dobrnięcie do wieńczącej rozgrywkę sceny.