Gunpoint (PC) - recenzja gry

StormFire @ 06.04.2015, 18:35

W dzisiejszym świecie niejedna osoba czuła wspaniałe podekscytowanie towarzyszące zakupowi długo wyczekiwanego produktu. Czy to nowy telefon i natychmiastowe sprawdzanie jego funkcji, czy nowe ubrania i przeglądanie się w lustrze, czy też nowa konsola i wsłuchiwanie się w dźwięk uruchamianych wentylatorów. Jednakże zdarzają się nieliczne przypadki, gdy ktoś zaniechał czytania instrukcji obsługi i w efekcie przedmiot nie działał w przewidywany sposób. Przykładem może być niejaki Edward Conway, który, przez nowy zakup, nie tylko potrzebuje wymienić okno w mieszkaniu, ale również wplątuje się w sprawę niecodziennego morderstwa.

Pan Conway zaopatrzył się w nową parę, pozwalających skakać wysoko niczym John Carter, spodni i przez przypadek został złapany przez kamerę firmy zajmującej się produkcją broni. Pech chciał, że w tym samym czasie miało miejsce morderstwo jednej z pracownic, a felerne nagranie czyni go teraz głównym podejrzanym. Melanie Rooke, właścicielka przedsiębiorstwa, proponuje mu układ – bohater znajdzie prawdziwego mordercę, a ona zajmie się wszelkimi dowodami. Gdyby nie profesja protagonisty, sytuacja mogłaby się wydawać wyjątkowo paskudna, a propozycja okrutna. Nie najlepszy skoczek jest detektywem, dlatego z miejsca zabiera się do roboty. Co więcej, jest niezależnym detektywem, co skutkuje znacznie większą ilością zleceń od przeciwnych sobie stron.

Gunpoint od początku pozwala poczuć fantastyczną atmosferę kina noir, zawierając wszystkie niezbędne do tego elementy - noc pogrążoną w wiecznym deszczu, długie płaszcze oraz świetną, podkreślającą klimat muzykę. Mimo to, dym papierosowy wcale nie przeszkadza w oddychaniu w ledwie oświetlonym pokoju, gdyż autor, Tom Francis, doprawił wszystko odrobiną humoru. Rozmowy z klientami, prowadzone za pomocą tekstowego komunikatora, nie tylko pozwalają lepiej poznać same postacie, ale także stają się okazją do żartu, po wybraniu odpowiedniej opcji dialogowej. Tych nie brakuje, jako że, pracując dla kilku zleceniodawców jednocześnie, niezbędne będzie odpowiednie manewrowanie podczas dialogów, aby przypadkiem nie wyjawić zbyt wiele nieodpowiedniej osobie bądź też nie pogrążyć samego siebie w toku śledztwa.

Mimo iż kolejne inkarnacje Sherlocka Holmesa polegały głównie na własnej umiejętności dedukcji, Conway stawia na siłę nowoczesnej technologii, co skutkuje dwiema mechanikami będącymi trzonem rozgrywki. Wspomniane wcześniej spodnie nie tylko wprawiają w zazdrość niejednego kangura, ale również świetnie nadają się do wspinaczki po ścianach czy suficie. Daje to graczowi ogromną dozę mobilności, która jest niezwykle ważna ze względu na fakt, iż ochroniarze nie przebierają w środkach i zazwyczaj strzelają bez ostrzeżenia, a zabójczy jest już pojedynczy pocisk. Jednocześnie same w sobie są niezwykle przyjemne w użyciu, kiedy, niczym pewien znany ścianołaz, unikałem wzroku przeciwników. Aczkolwiek sama skoczność na niewiele się zda, gdy sprzątaczka nie zostawi przez przypadek otwartych drzwi. Ratunkiem może okazać się druga mechanika, zwana Crosslinkiem, pozwalająca w niemal dowolny sposób zmieniać instalację elektryczną budynku. Wystarczy poprowadzić kable z włącznika światła do drzwi, by tym samym umożliwić sobie infiltrację wnętrza, a później liczba opcji tylko się zwiększa. Czujniki ruchu, dźwięku oraz samo zmuszanie strażników do naciśnięcia danego przycisku, zamienia się w małe łamigłówki.

Szkoda jedynie, iż nie są one zbyt wymagające. Gunpoint jest małym, ale przygotowanym z dużą dozą pasji, projektem, stąd zabrakło też nieco bardziej skomplikowanych zagadek. Standardowa porcja nie powinna przysporzyć nikomu większych problemów, nawet mimo dodatkowych zdolności, jak tłumienie dźwięku rozbijanego szkła czy też trudniejszych rodzajów oponentów albo różnokolorowych kabli, wymagających wcześniejszego shackowania. Dzieło, pomijając grafikę oraz muzykę, jest owocem prac jednej osoby i stąd wynika mniejsza skala całości. Na szczęście został udostępniony edytor poziomów, dlatego miłośnicy kombinowania mogą sami stworzyć odpowiednie miejscówki albo skorzystać z plików społeczności, która już zadbała o stworzenie prawdziwego piekła dla detektywa.

Pozycje pokroju Gunpointa są właśnie tymi, które potrafią najbardziej zaskoczyć. To mała i niepozorna gra idealnie pokazująca, że w prostocie drzemie ogromna siła, potrzeba jedynie kreatywnego umysłu do jej wydobycia. Operując zaledwie dwiema mechanikami, autor potrafił stworzyć niezbyt skomplikowane, ale dające wiele przyjemności poziomy skupiające się na unikaniu kontaktu z przeciwnikami w niecodzienny sposób. Całość świetnego obrazu zamyka zabawna i interesująca historia w sosie noir z fantastyczną muzyką w tle. Z tego względu, dajcie temu tytułowi szansę, a na pewno nie pożałujecie tej decyzji.

Długość gry wg redakcji:
5h

Długość gry wg czytelników:
nie podano

+ czas szczegóły

oceny graczy

Dobra	Grafika: Estetyczna, pikselowa grafika z płynnymi animacjami.
Dobry	Dźwięk: Świetna muzyka podkreślająca klimat noir.
Świetna	Grywalność: Prosty pomysł dostarczył zaskakująco wiele przyjemności z rozgrywki.
Dobre	Pomysł i założenia: Proste, ale jakże skuteczne wykorzystanie podstawowych konceptów.
Dobra	Interakcja i fizyka: Niewielka, ograniczająca się do kilku przedmiotów.
	Słowo na koniec: Gunpoint pokazuje, że w drodze do kreatywnego spełnienia w dzisiejszym świecie nic na stoi na przeszkodzie. Pozycja stworzona przez grupę osób jest kreatywna, klimatyczna i naprawdę grywalna.

Werdykt - Świetna gra!