Największa reprymenda należy się Best Way za wyjątkowo słabo opracowany interfejs. Przede wszystkim, absolutnym grzechem jest niezaimplementowanie systemu aktywnej pauzy. W przypadku takich gier jak Vietnam, gdzie dysproporcja pomiędzy liczbą naszych podwładnych, a jednostek wroga jest tak wielka, od gracza wymaga się naprawdę precyzyjnego i szybkiego wydawania rozkazów dla każdego z żołnierzy z osobna. W nowym Men of War jest to najzwyczajniej w świecie niewykonalne. Dzięki aktywnej pauzie, moglibyśmy np. bez problemu otoczyć naszymi wojakami jakiś cel i zaskoczyć wroga skoncentrowanym atakiem ze wszystkich stron, mając przy tym opcję spokojnego wydawania poleceń. Bez tego systemu, takie działania są po prostu nierealne – no chyba, że faktycznie okażecie się strategami nad wyraz zręcznymi!



Kolejną poważną wadą interfejsu jest brak oznaczeń zasięgu naszych broni. Niestety będziemy musieli używać ich mocno „na wyczucie”, co często wiąże się ze śmiercią któregoś z naszych podopiecznych. Także słabo dopracowano system ekwipunku, który np. nie informuje nas jaka amunicja jest właściwa dla dzierżonej przez nas giwery, co skutecznie utrudnia zbieranie zapasowych naboi. Nieco mało rozbudowane są też komendy, jakie rzucamy naszym żołnierzom. Zabrakło poleceń opartych na ich sztucznej inteligencji. Wszystko to sprawia, że tytuł nabiera jeszcze bardziej hardkorowego klimatu. Dla jednych będzie to oczywiście barierą nie do przeskoczenia, dla innych natomiast zaletą. Przypuszczam jednak, że ta druga grupa będzie znacznie mniej liczna.

Jeśli chodzi o sprawy techniczne, seria Men of War nigdy nie powalała oprawą, ale też nie straszyła. Ze względu na to, że silnik napędzający najnowszą produkcję jest wciąż ten sam, co w pierwowzorze grafika jest już niedzisiejsza i w widoczny sposób przestarzała. Chociaż niesprawiedliwością byłoby stwierdzenie, że Wietnam wygląda nieładnie. Jest po prostu dość mocno przeciętny w tym względzie, tragedii jednak nie ma. Podobnie ma się oprawa dźwiękowa – kompozycji muzycznych zbyt wiele wprawdzie nie ma, ale te istniejące nie są najgorsze. Kiepski natomiast jest dubbing, przepełniony wręcz sztucznością i ociężałością.



Podsumowując, Men of War: Wietnam jest grą w miarę dobrą, ale nierówną. Problematyczny może też okazać się wysoki poziom trudności oraz różne dziwne rozwiązania, które dość skutecznie odstraszą nowych graczy. Ja osobiście bawiłem się w porządku, ale tylko krótkimi sesjami, na dłuższą metę nie wyrobiłbym po prostu nerwowo. Dlatego osoby mniej cierpliwe, albo nie będące maniakami strategii od oceny końcowej mogą odjąć sobie dwa oczka, wszak nie jest to gra dla każdego.