Zidan @ 23.05.2011, 10:26
Wydany w 2007 roku FPS Portal zupełnie niespodziewanie okazał się międzynarodowym hitem i za pewne nawet sami twórcy – robiąc go w gruncie rzeczy dość „na uboczu” – nie spodziewali się aż tak ciepłego przyjęcia ze strony graczy.
Wydany w 2007 roku FPS Portal zupełnie niespodziewanie okazał się międzynarodowym hitem i za pewne nawet sami twórcy – robiąc go w gruncie rzeczy dość „na uboczu” – nie spodziewali się aż tak ciepłego przyjęcia ze strony graczy. Nie ma więc niczego dziwnego w wydaniu kontynuacji tegoż unikatowego dzieła i choć trochę mnie dziwi, że na Portal 2 przyszło nam czekać aż 4 lata, z całą pewnością nie był to czas stracony, bowiem kontynuacja znacząco przewyższa swój pierwowzór i jest kawałem solidnej roboty!
Akcja gry zostaje osadzona kilkaset lat po wydarzeniach znanych z części pierwszej. Główna bohaterka Chell zostaje przebudzona z komory hibernacyjnej przez sympatycznego robota Wheatley’a, który znudzony tak długim pobytem w kompleksie badawczym Aperture postanawia się z niego wydostać i proponuje właśnie naszej podwładnej współpracę w tej materii. Oczywiście nic nie idzie tak prosto, jak można by było tego oczekiwać, a na naszej drodze staje GlaDOS – sztuczna inteligencja znana już z poprzedniego Portala – która utrudni nam realizację planu i zmusi do kolejnej partii testów, także znanych już z „jedynki”. Rzecz jasna fabuła okażę się znacznie bardziej skomplikowana, a nasza przygoda nie ograniczy się do samych sprawdzianów. Na pewno będzie ciekawie!
Koncepcja gry nie uległa nawet minimalnym zmianom, ale wcale nie oznacza to, że w ogóle nie została urozmaicona. Podstawowa zasada jest prosta: dzierżone przez nas urządzenie jest w stanie wytworzyć dwa portale na każdej powierzchni płaskiej. Portale są powiązane ze sobą w taki sposób, że wejście do jednego z nich oznacza jednoczesne wyjście z drugiego. I praktycznie na tym bardzo prostym, ale jakże ciekawym rozwiązaniu, opiera się cała rozgrywka – oczywiście mocno wzbogacona.
Autorzy, tak samo jak w części poprzedniej, wzbogacili zabawę, implementując i wykorzystując prawa fizyki. Dla przykładu, mamy możliwość zrobienia użytku z siły grawitacji w taki sposób, by nieco odwrócić jej kierunek i wykonać długi, nienaturalny skok. Osiągniemy to poprzez zastosowanie takiego układu portali, by jeden „łapał” nas podczas spadania (bądź dużego rozbiegu), a drugi, niczym katapulta, wyrzucał nas w powietrze. Portale spożytkujemy także w znacznie bardziej wyszukany sposób. Dzięki nim, możemy np. przekierować promienie laserowe w pożądane przez nas miejsce, dzięki czemu odpalimy niedziałające do tej pory urządzenia. Oprócz tego, posłużą nam również do „przenoszenia” mostów energetycznych, co pozwoli na przekraczanie dużych przepaści, czy spadków. Ważne okaże się też zdobywanie swojego rodzaju „klocków”, które przydadzą się jako „przyciskacze” do naziemnych guzików. Możliwości jest dużo, a wymieniłem tylko część z nich!
Co ciekawe, producent wzbogacił grę także o wypływające z różnych machin „żele”, pokrywające większość powierzchni płaskich. Przygotowano ich trzy rodzaje, a rozróżniono je za pomocą odpowiednich kolorów. I tak, podłoże pokryte niebieską mazią przemieni się w coś w rodzaju trampoliny, która w oczywisty sposób znacząco zwiększy dystans naszych skoków. Z kolei pokrycia barwy czerwonej zwiększą prędkość poruszania się Chell, co także znajdzie w grze sporo różnych zastosowań. Natomiast ostatnia, biała „farba” sprawi, że na każdej przykrytej przezeń powierzchni będziemy mogli wytworzyć portal – co w normalnych warunkach nie zawsze byłoby wykonalne. Rzecz jasna, za pomocą naszych portali niejednokrotnie będziemy musieli odpowiednio „przesyłać” owe substancje w taki sposób, by ich układ i rozprysk na planszy umożliwił nam przejście do następnego etapu. Bardzo dobry pomysł i świetna zabawa!
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler