Gdy już odpalimy daną „ambicję”, naszym oczom ukaże się królestwo, nad którym będziemy sprawować władzę. Rozglądając się po naszych ziemiach zauważymy, że autorzy wyznaczyli na nich miejsca przeznaczone do wybudowania konkretnych budynków (nie „postawimy” ich jednak w konwencjonalny sposób, a po prostu kupimy je za tzw. punkty królestwa, nabywane wraz z biegiem rozgrywki). Gdy już dany obiekt zagości na naszych włościach najczęściej będziemy musieli „wyposażyć” go jeszcze w Sima, który w nim zamieszka i który będzie do niego przypisany. Oczywiście owego Sima stworzymy samodzielnie, poprzez standardowe określenie jego płci, wyglądu, ubioru, itp. Dodatkowo, wybierzemy dla niego trzy opisujące go cechy, przy czym, jedna z nich będzie cechą negatywną, z którą nasz podwładny będzie musiał borykać się przez większość gry. Należy tutaj dodać, że łącznie możemy w taki sposób stworzyć dziesięciu Simów, odmiennych pod względem reprezentowanej profesji. Będą to więc takie postacie jak monarcha, kowal, czarownik, lekarz, szpieg, bard, handlarz, dwa rodzaje kapłanów oraz rycerz. Dodatkowo, z poziomu królestwa możemy jeszcze zawiązywać sojusze z sąsiadującymi krainami, co np. uaktywni jakieś bonusowe opcje, czy pozwoli na pozyskanie z handlu niedostępnych wcześniej towarów. Nic nadzwyczaj rozbudowanego, ale na pewno jest to miły dodatek.



Gdy już postawimy co mieliśmy postawić i gdy przygotujemy naszych Simów do działania, przejdziemy do wyboru misji jaką zechcemy rozegrać. Tutaj ważne jest, że przystąpienie do którejkolwiek z nich wymaga odjęcia pewnej ilość „punktów misji” z puli, która zostanie nam przydzielona wraz z rozpoczęciem jakiejkolwiek z „ambicji”. Ukończenie każdego z zadań przyniesie naszemu królestwu określone korzyści wpływające na jego rozwój, ale także zyskamy dzięki nim garstkę innych profitów. Zadania jakie przyjdzie nam wykonywać są w gruncie rzeczy proste i opierają się najczęściej na schemacie „idź gdzieś, przynieś coś, pogadaj z kimś”, ale dzięki opatrzeniu ich humorystycznymi scenariuszami, gracz może mieć zupełnie sporą frajdę z ich wykonywania. Co też istotne (może nawet bardzo), misje często mogą być wykonywane na różne sposoby i przez odmiennych bohaterów, co dodatkowo uatrakcyjnia rozgrywkę i poszerza możliwości Średniowiecza.

Rozpoczynając kolejne misje zauważymy również, że możliwość kierowania danym Simem będzie uzależniona od zadania jakiego się podejmiemy. Wynika to oczywiście z charakteru wytycznych, którym sprostanie jest uwarunkowane od szczególnych umiejętności wskazanych mieszkańców królestwa. W związku z tym przejmiemy kontrolę nad maksymalnie dwoma Simami, wzajemnie uzupełniającymi się zdolnościami koniecznymi do wykonania narzuconego im celu. Moim zdaniem jest to dobre rozwiązanie i dzięki niemu unikniemy potencjalnego chaosu związanego z jednoczesnym prowadzeniem nadmiernej ilości bohaterów.



Już ta „najwłaściwsza" rozgrywka, mimo sporych zmian „okołogrowych”, zaoferuje nam w gruncie rzeczy bardzo zbliżoną mechanikę zabawy do tej, do której przez lata zdążyliśmy się przyzwyczaić. Prowadzimy najróżniejsze kontakty z innymi Simami, spożywamy różnorodne posiłki, korzystamy z dobrodziejstw wanny, załatwimy potrzeby fizjologiczne, wyruszymy na łowy do lasu, czy też wykonamy cały ogrom różnorakich prac. Już samych opcji wchodzenia w interakcje z napotkanymi osobnikami jest multum, a to ledwie zalążek tego, co ma do zaoferowania Średniowiecze! Warto przy tym wspomnieć o dużym zróżnicowaniu zdolności poszczególnych Simów, które rzecz jasna wynikają z reprezentowanych przez nie profesji. I tak np. monarcha skupi się na tworzeniu prawa, wydawaniu edyktów i przyjmowaniu swoich poddanych na audiencjach, kowal zajmie się wyszukiwaniem złóż metali oraz wykuwaniem zbrój i broni, czarodziej poprowadzi badania nad nowymi zaklęciami, ale także nauczy się posługiwać czarami, kapłani wygłoszą kazania w świątyniach, a handlarze skupią się na handlu z innymi krainami czy zachęcaniu klientów do robienia zakupów w ich kramie. Oprócz tego, ciekawa jest np. postać rycerza mogącego pojedynkować się z innymi Simami, również na śmierć i życie. Jest tego wszystkiego autentycznie dużo, a zabawa każdym z bohaterów wygląda niepowtarzalnie. Co ciekawe, wszyscy podwładni mogą rozwijać swoją osobę i umiejętności. Nie wygląda to jednak tak, jak to miało miejsce we wcześniejszych odsłonach serii. Otóż, każdy Sim, wykonując różne czynności charakterystyczne dla swego fachu, będzie podnosił posiadany poziom doświadczenia, co wpłynie korzystnie na jego zdolności zawodowe i uaktywni nowe opcje zachowań. Mimo pozornego rozbudowania, system awansowania nie jest zbyt bogaty i trochę szkoda, że nie pokombinowano z nim więcej.