Oczywiście, jako iż mamy (dość ograniczony) sandbox w misjach fabularnych, nie obyło się bez „znajdziek” oraz achivmentów. Te drugie nie są tak wprost przedstawione, a w postaci gwiazdek. Zdobywamy je wykonując różne rzeczy np. musimy zniszczyć odpowiednią ilość skrzyń, przejść piechotą odpowiednio dużą odległość itp.. Znajdźki są podzielone na 3 rodzaje: normalne, rzeczy Andy'iego i karty specjalne. Pierwszy rodzaj nie jest specjalnie trudny do zdobycia. Problemy zaczynają się przy dwóch kolejnych. Są one często dobrze poukrywane i trzeba nieźle główkować żeby do nich dojść. Nieraz występują dość skomplikowane, logiczne zagwozdki. Sam czasami się zaciąłem na jakimś etapie i nie mogłem się ruszyć. Na kilka minut byłem uziemiony, ale na szczęście tego typu zagadek jest niewiele, więc młodsi gracze, odbiorcy docelowi, powinni sobie poradzić.



Film w kinie zazwyczaj był w 3D, niestety w grze nie możemy spodziewać się ani takowej technologii, ani żądnych zaawansowanych aspektów graficznych. Grafika nie jest zła, ale trochę kuje w oczy. Ratuje ją z lekka komiksowa oprawa i Disney'owski styl. Do audio nie mam prawa się przyczepić – dźwiękowcy odwalili kawał solidnej roboty. Dramatyczne momenty podkreślane stosowną muzyką, nadają ten klimat filmowej bajki ze słynnej wytwórni. Niestety, gra nie ustrzegła się kilku rażących błędów. Czasem zdarzało mi się wejść w tekstury i zastygnąć w bezruchu już na amen. Na szczęście to tylko sporadyczne problemy i nie mają wpływu na końcową ocenę.

Polonizacja w grze jest pełna tzn. są i lektorzy, i napisy. Do nich również nie mogę się przyczepić, ani z jednej, ani z drugiej strony. Chociaż jest jeden problem, na który pokręcę nosem. Mianowicie zbyt ciche dialogi podczas rozgrywki. Często, a nawet bardzo często, nie było słychać, co kto mówi. Kiedy zlecano nam zadania to jeszcze ujdzie w tłoku, bo są napisy, ale kiedy zabawa trwała w najlepsze, nic nie było słychać. Rzecz jasna nie jest to duży problem, lecz trochę mnie irytował. Na szczęście to tylko jedna kwestia, do której można się przyczepić w aspekcie udźwiękowienia. Naturalnie głosy podłożyły te same osoby, jakie słyszeliśmy w kinie. Jest to jedyna produkcja w której nie zgrzytałem zębami podczas słuchania polskich głosów i chwała jej za to. Moim zdaniem audio jest (obok Toy Box'a) podstawowym elementem budującym rozgrywkę. Duży plus.



Toy Story 3 to porządna adaptacja filmu. Graficznie nie jest jakimś przełomem, ale nadrabia to ścieżką dźwiękową, która swoją drogą jest rewelacyjna. „Toy Box” podbudowuje produkcje bardzo mocno. Jeśli by go nie było, od oceny można by odliczyć 2 oczka, a tak jest tylko lepiej. Polski dubbing wyszedł grze na zdrowie i mimo kilku błędów graficznych oraz zbyt cichych dialogów w gameplay'u to z czystym sumieniem mogę polecić ją młodszym i starszym, casualom i hardcorowcom, którzy z wielką chęcią grę ukończą w 100%, przy okazji będą mieli zagwozdkę na kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt następnych godzin.