Gra w lekturze - Assassin's Creed: Tajemna Krucjata

Co więcej treść znana z Assassin’s Creed stanowi ok. 3/5 objętości książki, więc – nie tak znowu dużo, jak mogłoby się wydawać. Pozostałe 2/5 treści to przygody Altaira znane z Assassin’s Creed: Bloodlines, produkcji wydanej tylko na konsole PSP. Tutaj Altair przeniesie się na tereny Cypru, gdzie ponownie stawi czoła złym Templariuszom i spróbuje odkryć tajemnicę ich archiwum. Natomiast ostatnia część książki to już czysta inwencja twórcza literata (zresztą, podobnie było np. w jego Assassin’s Creed: Objawienia). Poznamy tu Altaira jako starszego faceta, mającego żonę i dwóch synów, ale dalej pełniącego obowiązki Mistrza Asasynów – w efekcie których odbędzie daleką podróż na wschód. W wyniku spisku, jak dobrze pamiętamy z Assassin’s Creed: Revelations (motyw ten został tam przedstawiony), Altair zostanie wykluczony z Masjafu, wygnany i dopiero po latach powróci, by odzyskać należne mu miejsce. Bowden wykazał się niemałą pomysłowością i nadzwyczaj fajnie ukazał ostatni epizod w życiu bohatera, nie kopiując zarazem zdarzeń znanych z Revelations. Bardzo przyjemny akcent!



To, co zdecydowanie najbardziej podobało mi się w książce, to ten charakterystyczny filozoficzny, smaczek pozostawiany czytelnikowi przez lekturę. To, co tak lubiłem czytając w Objawieniach, również znalazło swoje miejsce w Tajemnej Krucjacie i to w jeszcze większym zakresie. Autor zawiera tu pewne rozważania natury egzystencjalnej, które idealnie pasują do nastroju powieści, zarazem jednak są to rozważania umiarkowane, mało nachalne i – bardzo klimatyczne. Doprawdy, dodaje to powieści ogromnego smaku i czyni z niej lekturę jeszcze przyjemniejszą w odbiorze!

Pozytywnemu odbiorowi książki dodatkowo sprzyja przyjazny, lekki, styl tekstu. Pisarz ponownie posługuje się językiem bogatym i eleganckim, ale przy tym barwnym i plastycznym. Podoba mi się, że Bowden nie skupia się na prezentowaniu rozległych opisów, a przede wszystkim stara się non stop wnosić coś nowego do akcji, czy też psychologicznego rozwoju bohaterów. Sprawia to, że obcowanie z książką okazuje się nadzwyczaj przyjemne i bezstresowe, co bez wątpienia zachęca do wchłaniania treści.

Ponownie niczego nie można zarzucić polskiemu wydaniu. Firma Insignis zadbała o bardzo profesjonalne wydanie książki na rynku, a w tekście nie wyłapałem nawet jednej literówki czy pomyłki redaktorskiej. Jak zwykle żałuję, że literek nie wydrukowano na lepszej jakości, białym, papierze, ale z tym już dawno zdążyłem się oswoić (choć nadal liczę, że kiedyś nastąpi moment, gdy taki stan rzeczy zostanie odwrócony).

W każdym razie, muszę przyznać, że Tajemna Krucjata to powieść robiąca zaskakująco dobre wrażenie. Na dzień dzisiejszy, jest to w mojej opinii najlepsza powieść z serii Assassin’s Creed. Czytanie jej wiązało się z nadzwyczaj pozytywnymi doznaniami i dużą przyjemnością, utwór polecam więc wszystkim sympatykom serii o asasynach. Jestem nawet przekonany, że książka trafi też do osób, które nigdy wcześniej nie miały styczności z marką Ubisoftu. Jest to rzecz wprawdzie głównie kierowana do osób znających temat, ale napisana została w sposób tak ciekawy i tak uniwersalny, że trudno byłoby szufladkować jej potencjalnych odbiorców. Myślę, że z zakupu będzie zadowolony każdy.