Meandry Serii: Historia The Elder Scrolls

Meandry serii czas kontynuować. W poprzednim odcinku skupiłem się na geografii świata, a tym razem podejmuję temat jego historii. Jeśli zatem interesuje Was to niezwykle rozbudowane i intrygujące uniwersum, zapraszam do lektury.

Era Zarania

Nim powstało życie śmiertelników, pradawni bogowie decydują się na odważne kroki, celem rewolucji i narodzin świata Nirn. Era Zarania to epoka prehistoryczna, jeszcze przed narodzinami istot śmiertelnych, kiedy pierwsze przestrzenie Oblivionu rodzą się z mrocznego konfliktu pomiędzy bogami Anu i Padomay. Tymczasem Lorkhan, jedno z bóstw postronnych w konflikcie, proponuje, aby utworzyć przestrzeń dla nowej formy życia. Tak powstaje planeta Nirn - dzięki wsparciu bóstw (nazywanych się Aedra), z których każde ukochało życie śmiertelników. Przeciwni pomysłowi bogowie, noszą imię Daedra i postanawiają oczywiście mocno dać w kość tym, którzy zdecydowali stawić im czoła. W taki oto sposób zawiązuje się odwieczny konflikt.

Podczas gdy Aedra tworzą świat Nirn, wielu z nich tak ukochało swoje dzieło, iż postanowili pozostać na planecie. Bogowie piastujący władzę na planecie z miejsca stają się patronami śmiertelników, a jest ich ośmioro. Decyzja o zamieszkaniu na Nirn rodzi nową rasę, Ehlnofey, której rozmnażanie skutkuje formowaniem pierwszych narodów Ery Mitycznej. Pozostałe bóstwa, które czują się oszukane i ograbione ze swoich mocy na rzecz tworzenia nowego świata, wszczynają bunt i budują Wieżę Adamantium w prowincji High Rock. To właśnie tam zbiera się zgromadzenie, które ma rozsądzić o losie Lorkhana. Niestety zostaje on ukarany, a jego serce wyrwane z ciała i rzucone na powierzchnię Tamriel. Po upadku formuje ono górę Red Mountain, w rejonie Vvardenfell, a pozostałe Aedry na zawsze opuszczają świat śmiertelników.



Era Mityczna

Po procesie kreacji świata śmiertelników następuje okres Ery Mitycznej (w skrócie ME), który trwa aż dwa i pół tysiąca lat. Najstarsze zapiski datowane są jako ME 2500, a jest to data powstania wieży Adamantum, najstarszej budowli Nirn. Era ta jest rozkwitem rasowym. Ehlnofey daje życie ludziom i elfom, a Ci opuszczają kontynent, zostawiając go w rękach mniej rozwiniętych cywilizacyjnie Argonian i Khajitów. Nie oznacza to jednak, że narody te sobie nie radzą, ale straszny kataklizm, który przytrafił się ziemi matczynej Elfów, przyczynia się do ich decyzji o powrocie. To z kolei jest bezpośrednim powodem zepchnięcia Argonian i Khajitów w kierunku południowym. Nieprzygotowani do walki mieszkańcy zmuszeni zostają do formowania cywilizacji na bagnistych terenach i w dżungli.

Elficka potęga rośnie w siłę, buduje ona najtrwalsze konstrukcje, jak chociażby Kryształową Wieżę w Summerset. Ekspansja przyczynia się do narodzin nowych ras, niesfornych i potężnych Orków, Altmerów oraz mistrzów konstrukcji i nauki - Dwemerów. Jak to zwykle bywa, konflikty interesów i waście, powodują oddalenie się od zwierzchnictwa Summerset Isle. W tym okresie na kontynent wracają ludzie, za sprawą których powstaje kolejna rasa, tym razem Bretonów. Los dla ludzi z dalekiej północy nie jest łaskawy. Rasa z miejsca zostaje zniewolona i wpędzona do obozów w centralnej części kontynentu. Ludzkość stoi na skraju przepaści. Era Mityczna to pierwszy odważny bunt niepodległościowy. Eplear, w Valenwood mianuje się królem dynastii Camoran.