Test drona UGO Tajfun 2.0 - zabawka dla początkujących pilotów

Jakiś czas temu do naszych redakcyjnych progów dotarła swoista ciekawostka. Najczęściej przygotowujemy dla Was albo artykuły związane z grami, albo te dotyczące sprzętu gamingowego. Co jakiś czas publikujemy też na naszych łamach materiały związane z filmami, tudzież serialami telewizyjnymi, ale jeszcze chyba nigdy nie pisaliśmy nic na temat drona. Postanowiliśmy to w związku z tym zmienić.

Wspomnianą niespodzianką dla nas była paczka, w której znajdował się dron UGO Tajfun 2.0. Paczuszka wyglądała niepozornie, bo odznaczała się bardzo niską wagą. W środku było opakowanie z dronem, a w jego wnętrzu bohater niniejszego testu, czyli UGO Tajfun 2.0. Prócz drona w pudełku umieszczono dwie baterie o pojemności 1600 mAh każda, dodatkowe śmigiełka (gdyby te fabrycznie zamontowane uległy zniszczeniu), osłony wirników, pilot do kontrolowania maszyny oraz instrukcję obsługi.

Przed przystąpieniem do lotów warto zapoznać się obsługą pilota oraz samego drona. Jest ona niby dość prosta, ale przycisków na pilocie jest cała masa i warto wiedzieć który do czego służy. Szczególnie, że UGO Tajfun 2.0 potrafi lecieć z prędkością aż 3 metrów na sekundę, co jest naprawdę imponującym wynikiem. Lecieć może we wszystkich możliwych kierunkach, a dedykowane przyciski do wykonywania sztuczek zapewniają dodatkową frajdę. Jest też przycisk odpowiedzialny za awaryjne lądowanie, gdybyście przypadkiem nie byli w stanie opanować podniebnego "potwora".

Obsługa droga, po tym, jak trochę polatacie, jest dość prosta. Przy pomocy lewej gałki analogowej uruchamiamy drona, a także zmieniamy wysokość lotu. Dodatkowo z jej pomocą obracamy urządzenie w poziomie. Dzięki prawej gałce analogowej wybieramy natomiast kierunek - warto zwracać tu uwagę na światła, dające nam do zrozumienia, gdzie jest przód, a gdzie tył jednostki. Mimo że konstrukcję wyposażono w żyroskop, nie działa on idealnie, gdy wieje mocny wiatr. Pamiętajcie o tym, jeśli zamierzacie się wybrać na sesję w ogrodzie. Nie ma szans, aby cieszyć się akrobacjami, kiedy wieje. Dron będzie nieobliczalny, bo jest po prostu bardzo lekki. Odpowiednia pogoda to podstawa, jeśli chcecie się dobrze bawić.

Pomijając problem ewentualnego wiatru, UGO Tajfun 2.0 lata się bardzo przyjemnie. Zasięg pilota pozwala nam kontrolować urządzenie nawet, gdy jest oddalone o kilkadziesiąt metrów (podobno do 100m, ale nie sprawdzałem), a sesja latania trwać może do 20 minut. Jeśli wcześniej się przygotujecie i naładujecie obie baterie, to frajda będzie jeszcze dłuższa, bo potrwa nawet 40 minut. Ładowanie jest niestety dość czasochłonne, albowiem trzeba na nie wygospodarować około 3 godzin (na jedną baterię).

Na koniec wspomnieć jeszcze chciałem o tym, że do sterowania dronem UGO Tajfun 2.0 wykorzystywać możemy nie tylko dedykowany pilot, ale także specjalną aplikację przeznaczoną dla smartphonów. Także i ją obsługuje się dość prosto, choć muszę przyznać, że zdecydowanie lepiej bawiłem się pilotem. Mam wrażenie, że na appce jest lekkie opóźnienie, a ponadto nie jest ona tak samo "wiarygodna". Zdarzało się jej lekko lagować, wyrzucać informacje o problemach z połączeniem itd. Lepszą opcją jest pilot.

Czy w takim razie polecam UGO Tajfun 2.0? Jak najbardziej. Szczególnie jeśli dopiero zamierzacie się zacząć bawić dronami. Cena jest atrakcyjna, a co za tym idzie, jeżeli zabawa Wam się nie spodoba, nie wydacie niepotrzebnie pieniędzy na dużo droższe i bardziej zaawansowane konstrukcje. Pamiętajcie tylko, że UGO Tajfun 2.0 to dron do czystej zabawy, nie posiada on ani aparatu, ani tym bardziej kamery. Nie będziecie w stanie z jego pomocą rejestrować żadnych materiałów.