Recenzja Steam Decka - świetny i uniwersalny sprzęt mobilny

Mówiąc zupełnie poważnie – byłem zaskoczony, jak dobrze Steam Deck radzi sobie z Cyberpunkiem. Oczywiście nie ma co się nastawiać na jakość grafiki znaną z konsol nowej generacji czy PC-ta, ale CP77 naprawdę daje tu radę! Przez znakomitą większość czasu trzyma 30 klatek na sekundę, sterowanie jest tu przyjemne, czasy ładowania z karty SD są o zaledwie kilka sekund dłuższe niż te z SSD (a to naprawdę dobrze wygląda), a oprawa, mimo ząbkowanych krawędzi, wygląda całkiem nieźle, zwłaszcza ze względu na mały ekran Decka.

Najnowsze dzieło FromSoftware u mało kogo działa chyba bezproblemowo na PC, niestety Steam Deck nie jest wyjątkiem. Jasne da się grać, lock na 40 klatek i zjechanie z ustawieniami na mix niskich-średnich wydatnie pomaga, ale nadal będziemy się zmagać ze spadkami klatek i przycięciami obrazu.

Wszystkie gry z serii śmigają i utrzymują żelazne 60 klatek. Bardzo sporadyczne spadki zdarzają się jedynie w „piątce”, ale to problem marginalny i nie powinien przeszkodzić w rozbijaniu demonów na drobne.

Seria Batman Arkham na Steam Decku sprawdza się bardzo dobrze. Problem może sprawić jedynie Arkham Asylum, bo trzeba się trochę namęczyć, by zmusić grę do poprawnego działania, a i wtedy lock na 40 klatek się przyda, bo tytuł ten lubi gubić nieco fpsów. To samo zresztą w przypadku Arkham Knighta, który jednak działa w 40 klatkach na sekundę i ustawieniach wysokich, więc zawsze coś. Z pozostałych gier z serii: Arkham City – okazjonalne spadki, marginalny problem; Arkham Origins – praktycznie idealny klatkaż; Blackgate – stabilne 60fps.

Wynik testów jest słodko gorzki, bo tak, na Decku da się grać zarówno w Baldura, jak i Fallouta, ale jest to doświadczenie z topornym sterowanie, potwornym lagowaniem, spadkami klatek i różnymi drobnymi problemami natury technicznej. Tylko dla niepoprawnych fanatyków, kórzy przymkną oko na trudności.

Płynna rozgrywka w 60 klatkach (a nawet 120, jeśli odlbokujecie fpsy i chcecie, żeby konsola padła w godzinę gry), piękna oprawa na małej konsolce, czytelny interfejs i opisy, dobrze przeniesione sterowanie myszką na to na Decku. Trzeba się nieco przyzwyczaić, ale gra się świetnie, a wciąga, jak zawsze.

Jako że mowa tu grze sieciowej/e-sportowej, do najlepszego komfortu gry warto tu poświęcić jakość wizualną dla większej płynności obrazu. Najlepszy będzie tu mix ustawień niskich-średnich, wyłączony v-sync i antyaliasing nastawiony na TSAA, co przy natywnej rozdzielczości Decka – 1200 x 800 – da nam płynną zabawę w ponad 60 klatkach na sekundę.

Wiedźmin 3 działa na Decku bardzo dobrze. Średnie detale zmieszane wysokimi i blokada na 40 klatek pozwalają się cieszyć naprawdę dobrą zabawą, z niewielką utratą na płynności gameplayu.

Da się grać. Dragon Age utrzymuje 60 klatek na ustawieniach wysokich, wygląda świetnie, ba, nawet mody można wgrać (jak do wszystkiego na tej konsoli), ale problemem jest sterowanie. Jeśli będziecie chcieli zagrać w ten tytuł, to spodziewajcie się zabawy w szukanie odpowiadającego Wam schematu sterowania społeczności, albo osobistej konfiguracji tegoż. W ostateczności pewnie i tak będzie topornie, ale idzie się przyzwyczaić.

Sterowanie rodem z konsol lub z PC-ta z podłączonym padem. Obie produkcje trzymają 60 klatek, wyglądają świetnie, a gra się tu równie dobrze.

Przykład reprezentatywny dla większości starszych gier tego typu. Sterowanie jest tu zbyt nieprecyzyjne, by nazwać je choćby grywalnym, a to i tak pod warunkiem, że odpalicie te gry na Decku. To samo powtórzy się w wielu innych produkcjach, które wymagają dużej precyzji w grze myszką i nigdy nie zostały zoptymalizowane pod kontrolery. Nie warto zawracać sobie głowy.

Gra się nieźle, obie Forzy wyglądają dobrze, a interfejs i reszta jest przyjemna, ale zapomnijcie o 60 klatach. Nawet na ustawieniach niskich spadki klatek są porażające i nie warto nawet kombinować. Blokada na 40 fpsów i miks detali średnich z wysokimi to optymalna ścieżka do komfortowej zabawy w obu tytułach

Bez dogłębnego analizowania każdej części. Wszystkie działają bardzo dobrze, a o to ustawienia graficzne do każdej z nich:

• Y0, Y6, Kiwami, Kiwami 2 i Like a Dragon – lock na 40 klatek, ustawienia wysokie/ 60 klatek, ustawienia średnio-wysokie
• Y3-Y5 – 60 klatek, wysokie
• Judgment i Lost Judgment – lock na 40, średnie

Sterowanie padem nie jest tutaj może tak przyjemne, jak w takim Diablo III czy Path of Exile, ale trzeba przyznać, że gra się nieźle. Szczególnie w komfortowej zabawie pomaga tu znakomity klatkaż otrzymujący 60 fpsów na wysokich ustawieniach graficznych.

Średnio-wysokie ustawienia graficzne i niemalże stałe 60 klatek. Bardzo przyjemna rozgrywka ze świetnym sterowaniem dostosowanym do padów.

Niestety ciężko tu o 60 klatek na sekundę. Optymalne będzie ustawienie detali grafiki na średnie, tekstur na wysokie oraz włączenie blokady na 40 fpsów. Gra wówczas przez 95% czasu trzyma tę wartość, a przy okazji wygląda całkiem nieźle na tym małym ekraniku.

• Dark Souls: Remastered i Dark Souls 2: Scholar of the First Sin – detale wysokie i żelazne 60 fps.
• Dark Souls 3 – tu należy ustawić mix średnich-wysokich ustawień oraz dać lock na 40 klatek (spadki zdarzają się dosyć często). Niestety odnotowałem też osobliwy problem z działaniem lewego analoga, który był absurdalnie czuły i przy najmniejszym dotyku kamera w grze kołysała się na wszystkie strony, co czyniło całość niegrywalną. Regulacja martwej strefy drążka niestety nie pomogła. Co ciekawe, po pewnym czasie problem rozwiązał się, jakby sam.

• Portal – problem podobny do tego z Dark Souls 3, czyli zbyt czuły analog. Nie jest to jednak problem, aż tak dokuczliwy i mimo że przeszkadza, da się grać, także na najwyższych ustawieniach i 60 klatkach na sekundę.
• Portal 2 – płynne 60 fps, najwyższe detale i bez problemów w gameplayu.

Skyrim na konsoli mobilnej, która w istocie jest PC-tem, a zatem można ten tytuł dowolnie modować. W ramach ograniczeń sprzętowych, ale jednak. Do tego stałe 60 klatek i oczywiście polski język, czego np. nie ma na Switchu. Świetna rzecz.

Divinity 2 ma niestety poważny problem z utrzymaniem 60 klatek na sekundę nawet na ustawieniach średnich. Recepta? Grafikę ustawić na wysoką jakość, natomiast odświeżanie obrazu zablokować na 40fps. Wówczas produkcja Larian Studios wygląda naprawdę świetnie, a przy okazji mamy całkiem płynny gameplay.

Ze wszystkich gier z serii dostępnych na Steamie tylko Fallout 3 oraz Fallout 76 posiadają adnotacje o tym, że są nieobsługiwane. Czy tak w istocie jest?

Z radością spieszę powiedzieć, że jest wręcz odwrotnie! Fallout 3 działa jak złoto. Raczej utrzymuje te magiczne 60 klatek, ale co najważniejsze, nie crashuje, jest stabilnie, postacią steruje się bardzo dobrze, bo i gra od razu łączy z ustawieniami pada, co sprawia, że w F3 można się tu naprawdę godnie bawić.

Fallout 76 zresztą również tutaj działa, chociaż nieodzowne będą tu schematy sterowania społeczności, bo Deck sam z siebie kiepsko przypisuje sterowanie do odpowiednich przycisków.

Oryginalny Burnout Paradise na Decku uruchamia się poprawnie, problem występuje w momencie, gdy musimy zalogować się na serwery EA, gdyż po wpisaniu danych do pierwszej linijkii logowania, gra zacina się na amen. Na szczęście wyjściem jest tu zabawa w konfigurację plików gry, chociaż wciąż, taka sytuacja może być dosyć problematyczna dla wielu ludzi. Jeśli jednak przejdziecie tę przeszkodę, to czeka Was bezproblemowy gameplay w 60 klatkach na sekundę.

Kultowa produkcja Rockstara została przy okazji premiery remasteru trylogii wycofana ze sprzedaży m.in. ze Steama, efektem czego jest brak wsparcia dla tej gry dla Decka. Ja nie potrafiłem przebić się przez ekran z logiem producenta. Niegrywalne, chyba że poprzez emulator.

Domyślnie Inwizycja nie została zoptymalizowana pod Decka, więc przy odpaleniu gry, konsola będzie emulowała działanie klawiatury. Receptą jest tu jedynie odpowiednia konfiguracja sterowania pod siebie. W tym celu na pewno pomaga bogaty zestaw przycisków na Decku, ale przy okazji wiąże się to z wysoce nieintuicyjną zabawą, gdyż takie sterowanie zawsze będzie dalekie od ideału. Grać się da, a sam Dragon Age działa w około 50-60 klatkach na ustawieniach wysokich, ale gameplayowo jest bardzo topornie i ciężko przywyknąć do tego.

Pierwsze uruchomienie - błędy graficzne, obrazy wyświetlane w lustrzanych odbiciu i dziwne błędy graficzne zamiast menu głównego. Drugie uruchomienie – wszystko już działa, mogę wczytać zapis, ale konfiguracje sterowania wariują i nie da się praktycznie grać przez niedziałający przycisk do interakcji z otoczeniem, remap tejże akcji także nie doszedł do skutku. Niegrywalny tytuł bez głębszego grzebania w opcjach czy plikach.

Jedno z największych zaskoczeń testów, bo nieobsługiwana produkcja na Steam Decku działa rewelacyjnie (tak rewelacyjnie, jak tylko ten port Sonica może). Stabline 60 klatek jest, gra się przyjemnie, sterowanie jest idealne i nie trzeba go konfigurować, a ponadto nie doświadczycie tu crashy.