Recenzja książki Wojna makowa - orientalna niespodzianka

Finalny epizod pierwszego tomu Wojen makowych to relacja ze zgliszczy, jakie pozostawiła po sobie wojna. Wraz z Rin poruszamy się po powojennym świecie i razem z mieszkańcami terenów objętych konfliktem zbrojnym, przeżywamy jego druzgocące skutki. Autorka ponownie nie szczędzi nam precyzyjnych opisów, nakreślając liczne problemy i cierpienia, jakie niesie ze sobą wojna.

Każda z części w jakimś stopniu zaskakuje czytelnika. Powieść nie zawsze idzie w jednym utartym kierunku, w efekcie czego podczas lektury niejednokrotnie byłem zaskoczony rozwojem kolejnych sytuacji. Plusem jest to, że bohaterowie nie są idealni i też popełniają liczne błędy, co lepiej pozwala nam się z nimi utożsamiać.

Wojny makowe to książka z pewnością dojrzała i przez to oryginalna – nie jest to kolejne naiwne fantasy, jakimi zalany jest rynek. Nie oznacza to jednak, że jest to powieść bez wad. Te występują, jak niemal w każdej lekturze. Można przyczepić się do mało oryginalnego początku powieści, a także mocno liniowej fabuły. Nie zawsze mamy też czas na bardziej dogłębne przemyślenie postępowań Rin. Wynika to z faktu, że książka jest wręcz naszprycowana akcją, która – szczególnie w dalszych częściach – ani na chwilę nie zwalnia. Jeśli jednak kolejne strony przerzuca się w zasadzie automatycznie, a oderwanie się od niej wymaga niemałej dawki samozaparcia, to wszelakie zarzuty po prostu bledną.

Werdykt nie może być inny – nie pozostaje mi nic innego, jak polecić Wojnę makową! Jeśli poszukujecie dobrego "low-fantasy", to nie musicie rozglądać się dalej. Wartka akcja, świetnie wykreowane orientalne uniwersum oraz bezlitośnie przedstawiona wojna i jej skutki – a to wszystko podane przy akompaniamencie niebywale ciekawej bohaterki, jaką jest Rin. Czekam na kolejną część!

Za udostępnienie książki do recenzji dziękujemy wydawnictwu Fabryka Słów.