Offline
guy_fawkes //grupa Stara Gwardia » [ Hamster\'s Creed (exp. 8866 / 10800) lvl 13 ]0 kudosKomplementowałem ten sequel od samego początku i nie zawiodłem się do samego końca - stanowi kapitalne dopięcie historii z oryginału. Rodzeństwo De Rune po raz kolejny musi uciekać przed złymi ludźmi, ale też szczurami, które w końcu pojawią się wszędzie tam, gdzie stopę postawi mały Hugo. Są w tej opowieści momenty względnego spokoju i radości, ale częściej jesteśmy świadkami dramatycznych wydarzeń i musimy jakoś się zmierzyć z wywołanymi przez nie emocjami - głównie nienawiścią albo poczuciem bezsilności.
A to już prosta droga do agresywnego stylu gry, który jest tutaj możliwy, a czasem wręcz wymagany, choć jednocześnie piętnowany przez niektórych towarzyszy. Amicia łatwo daje się ponieść żądzy mordu, aczkolwiek atakować może głównie z ukrycia i przez dużą część scenariusza musi szczególnie uważać na opancerzonych przeciwników. Sytuację niemalże totalnie zmienia odblokowanie ostatniego ulepszenia znanej z trailerów kuszy, jednakże i wtedy trzeba zachować pewną subtelność.
Gra się w to jak w świetnie wyreżyserowany film, czerpiący sporo inspiracji z Uncharted, a przede wszystkim ostatnich Tomb Raiderów. Wygląda przy tym znakomicie, niektóre pejzaże są wręcz urzekające, ale próżno szukać ustawień związanych z jakością grafiki czy rozdzielczością. Big w recenzji wersji na PS5 wspominał o spadkach poniżej 30 FPS - na Series X oświadczyłem chyba tylko 1, ale wtedy odpaliłem jednocześnie w tle pobieranie innych gier, więc to raczej kwestia systemu, niż optymalizacji, bo po restarcie było ok.
Czy można grać w Requiem bez znajomosci pierwszej części? Niby tak, ale traci się cały kontekst poprzednich wydarzeń, jak również poglądu na zachowanie matki rodzeństwa, czym można wytłumaczyć pewne decyzje scenarzystów. Zdecydowanie polecam zabrać się za obie, bo takich perełek jest niestety niewiele.
A to już prosta droga do agresywnego stylu gry, który jest tutaj możliwy, a czasem wręcz wymagany, choć jednocześnie piętnowany przez niektórych towarzyszy. Amicia łatwo daje się ponieść żądzy mordu, aczkolwiek atakować może głównie z ukrycia i przez dużą część scenariusza musi szczególnie uważać na opancerzonych przeciwników. Sytuację niemalże totalnie zmienia odblokowanie ostatniego ulepszenia znanej z trailerów kuszy, jednakże i wtedy trzeba zachować pewną subtelność.
Gra się w to jak w świetnie wyreżyserowany film, czerpiący sporo inspiracji z Uncharted, a przede wszystkim ostatnich Tomb Raiderów. Wygląda przy tym znakomicie, niektóre pejzaże są wręcz urzekające, ale próżno szukać ustawień związanych z jakością grafiki czy rozdzielczością. Big w recenzji wersji na PS5 wspominał o spadkach poniżej 30 FPS - na Series X oświadczyłem chyba tylko 1, ale wtedy odpaliłem jednocześnie w tle pobieranie innych gier, więc to raczej kwestia systemu, niż optymalizacji, bo po restarcie było ok.
Czy można grać w Requiem bez znajomosci pierwszej części? Niby tak, ale traci się cały kontekst poprzednich wydarzeń, jak również poglądu na zachowanie matki rodzeństwa, czym można wytłumaczyć pewne decyzje scenarzystów. Zdecydowanie polecam zabrać się za obie, bo takich perełek jest niestety niewiele.
Cheatowanie w słusznej sprawie i obronie małego braciszka jest uprawiedliwione. 