Life is Strange: True Colors (PS5)

Nijak się ma do dwóch pierwszych odsłon niestety. Jestem psychofanem serii, więc oczywiście rzuciłem się na premierę, i dość mocno rozczarowałem. Poprzednie części potrafiły swoją historią i bohaterami zaangażować emocjonalnie gracza (co w przygodówkach decyzyjnych jest dość istotną częścią czerpania radochy z grania), podczas gdy tutaj kompletnie o nikogo i o nic nie dawałem faka. Fabuła jest pełna nic nie wnoszących zapychaczy, które są dodane tylko po to, żeby wykręcić jakoś 5 rozdziałów po 2h każdy. Wybory to taka sama iluzja jak w pierwszym sezonie - niby są, ale decydują jedynie o tym w jaki sposób dojdziemy do finału, który możemy sobie wybrać. Dużo lepiej było to ograne w drugiej części, gdzie w ostatnim akcie też mamy jedną dużą decyzję do podjęcia, ale na jej konsekwencje wpływają wybory z pięciu odcinków. Tu niestety mamy krok wstecz. Na plus warstwa artystyczna - lubię ten simsopodobny styl graficzny Life is Strange, a soundtrack to jak zwykle miód na uszy. Overall niestety średniak.

Jakieś spolszczenie by się przydało .Zresztą do dwójki też.

Ale przecież studio Deck Nine robiło tylko jedna cześć Lis poza True Colors. Ta o Chloe. Która była zresztą mocno średnia w porównaniu z jedynką... Pierwszą i trzecią część robiło Dontnod. Chyba, że się mylę?

Nie mylisz się. LiS/LiS 2 - DONTNOD; BtS/TC - Deck Nine.

Tak jest! Musicie wybaczyć Marcinowi, lata swoje ma, a i ostatnio wypadł nieco z branżowego obiegu (na oko tak 5-6 lat temu).

A tak tylko się czepiam ;) Każdy się przecież może pomylić.