Tom Clancy's Splinter Cell: Double Agent (PC)

A misja w Iraku (czy gdzieśtam)? A lipny, zero-jedynkowy system skradania (albo jesteś widoczny, albo nie). No i Sam, potrafiący przyjąć na klatę zdecydowanie za dużo naboi, przez co niekiedy łatwiej było ,,wystrzelać" sobie drogę. : P

Irak - Niech Ci będzie.
System skradania - prosty, ale nie zawodzi. Akurat nie powinieneś się tutaj przyczepiać, jeśli lubisz Chaos Theory.
Twardy Sam - tak, był twardy - na najniższym poziomie trudności.
Łatwiej wystrzelać - nie każdy lubi przechodzić, żeby było jak najłatwiej, tylko jak najlepiej. ;p

Nie, na średnim też potrafił przyjąć niemałą dawkę ołowiu. A skoro gram takim twardzielem, to po co na siłę się skradać?

Żeby było przyjemnie i występowało "zadowolenie z gry"?

A ,,zadowolenie z gry" wystąpi, kiedy przez paręnaście będę się starał przekraść obok dwóch wszawych strażników, podczas gdy rozstrzelanie ich to kwestia kilku sekund? Miejscami było to wręcz niewykonalne (no cóż, dla mnie).

Dla mnie zadowoleniem z gry nie jest przejście obok nich, a zabicie ich po cichaczu. ;p
Duszenie, podcięcie gardła, itp. ;p

Gra jest zrypana bo tylko na Windows XP

UP: Nie. Mnie jakoś działa na 64-bitowej Siódemce. Może to kwestia braku patcha?

EDIT: Jestem już blisko zakończenia gry. Trzeba przyznać, że ta część SC miała największy potencjał, jeśli idzie o prawdziwie szpiegowską produkcję, mianowicie bycie podwójnym agentem. Zamiast ten patent należycie wyeksploatować, poprzestano na kilku poważniejszych wyborach. Weźmy sam początek gry - oglądamy filmik o tym, że Sam musi jakoś pozyskać zaufanie pewnego kryminalisty. Nastawiłem się zatem na rozgrywkę a'la Riddick (bo w tej koszulce i z łysą glacą Fisher nawet go przypomina) i wykonywanie mniejszych lub większych przysług dla terrorysty, a tu bach.... i już razem mamy odstawiać prison break'a. To samo dotyczy decyzji, które mogą mieć poważny wpływ na zakończenie gry. Dać scenariusz paru zdolnym ludziom, a otrzymalibyśmy opowieść, która wciskałaby w fotel napięciem i zagryzaniem warg, co zrobić w danej sytuacji. A tymczasem jest.... prawie beznamiętnie.
Poza tym sama gra stała się prostsza, choć paradoksalnie, w dużej części dzieje się w świetle dnia. Mechanika skradania została spłycona (zniknął miernik hałasu, a wskaźnik ukrycia jest teraz praktycznie zero-jedynkowy...) i nie ma większych konsekwencji pociągania za spust w wielu misjach.
Szkoda, że po świetnym Chaos Theory Ubi nie zdołało należycie dopracować Double Agent, także pod względem technicznym. A to trafi się miejscówka, gdzie płynność leci na łeb, na szyję, a to gra się zwyczajnie wysypie.
Multi jeszcze nie próbowałem, bo najpierw chcę skończyć kampanię.

EDIT 2: Kampania zamknięta najlepszym zakończeniem. Przed ostatnim etapem wystąpił bug, który praktycznie uniemożliwiał ukończenie gry... Na szczęście zapytałem Google i jakoś sobie poradziłem. Podtrzymuję zdanie, że to najsłabszy SC ( w Conviction jeszcze nie grałem). Nadal to ambitna, dobra gra, ale kilka ważnych rzeczy po prostu zmarnowano. Co więcej, wiele ficzerów obiecywanych w trailerach w ogóle się nie pojawiło... Szkoda, bo mógłby z tego być najlepszy SC ever.
Multi mi się nie podoba, w dodatku nikt już się nim nie interesuje. Modele postaci są beznadziejne, a grafika gorsza, niż w singlu. Wprowadzono też pewne zmiany w rozgrywce, ale mnie nie było to w stanie kupić... Co więcej co-op to po prostu multi, tyle że z botami zamiast żywych graczy po stronie najemników; a żeby było jeszcze śmieszniej, wiele misji jest solowych...
Dla mnie ta gra zasługuje na 7,5/10.

Podchodzę do niej drugi raz i mam nadzieje, że teraz przejdę ją pomimo pary rzeczy które nie specjalnie podobają mi się.

Splinter Cell: Double Agent wprowadził kilka ciekawych rozwiązań, przyznam że jestem zaskoczony mimo negatywnych opinii gra jest dobra, pracowanie na dwóch frontach daje satysfakcję (mogło być więcej wyborów ale nie jest źle). Mimo plusów gra posiada również kilka minusów sporo błędów oraz problemy z optymalizacją (zacinanie gry pod koniec)