Tom Clancy's Splinter Cell Remake (PC)

Pomysł z trzema światełkami na głowie dzięki którym Sam Fishera nie było widać genialny.
No ale trzy pierwsze części Splintera to dla mnie growy elementarz.

Do pierwszych dwóch części już bym nie wracał, bo czas odcisnął swoje piętno. Co innego Chaos Theory. To nadal petarda, odświeżałem bodaj w zeszłym roku i wciąż się fenomenalnie trzyma. Double Agenta nie grałem, od Conviction się odbiłem, spłycenie rozgrywki do poziomu kałuży. Blacklist mnie kusi od zawsze, bo gameplayowo jest zapewne sztosiwo, to głos głównego bohatera mnie odpycha. Głupie, wiem, ale jak mogli zmienić tak ikoniczną rolę jest ponad mnie.

Skradanki to mój ulubiony gatunek, a jednak do Splinter Cellów przekonać się nie mogłem. Minęły już lata i sporo rzeczy mi się zatarło, ale do dziś pamiętam niewygodne sterowanie i interfejs. Determinacji starczyło mi na przejście pierwszych czterech, z czego Double Agent już mocno na siłę. Potem bez większego żalu z serią się pożegnałem.

Sam Fisher nawet gościnnie wystąpił w Ghost Recon: Wildlands

Oraz Sama Fishera można znaleźć w Rainbow six siege.