Dragon Age: Inkwizycja - Zstąpienie (PC)

No! Doczekałem się dodania do encyklopedii... ale już po ograniu tego DLC.
Było całkiem w dechę, choć cena nieco "z pewnej części ciała" wzięta

Cena jest taka jak ma być.Szefowie BW nie mogą jeździć byle czym.

Niby 49 zł to nie jest jakoś tak dużo, bo tyle dałem też za Battlefielda' 3 dla samego single'a, który zajął mi może też z 7 godzin. No ale to już moje 2 DLC, jak kupię ostatnie, trzecie, to wyjdzie na to, że wybuliłem na nie więcej niż za DAI

Całe szczęście że moje córcie już wyrosły z Simsów bo za wtopioną tam kasę można by pałac wybudować.

No ale nie taki jak z tymi dodatkami byś w Simsach wybudował

Dodatek miał potencjał, który według mnie nie został do końca wykorzystany. DLC dało więcej pytań niż odpowiedzi. Mimo to hostoria była bardzo ciekawa i było można trochę ciekawego sprzętu zdobyć.

Może i sprzętu było trochę... ale co mi po nim, jak ogrywałem DLC już po zakończeniu głównego wątku.

Lekcja na przyszłość? Jak gra BioWare wciągnie to zawsze do niej wracam po wydaniu DLC i przechodzę jeszcze raz Przyznam, że w tym DLC były pancerze i schematy na nie, w które wyposażyłem towarzyszy i praktycznie do końca gry nie trafiło się nic lepszego. I tak ciekawostka, przez całą grę udało mi sie zdobyć tylko hełm Inkwizytora, wie ktoś gdzie szukać reszty?

Zstąpienie to dodatek nieco krótszy niż Szczęki Hakkona, mniej otwarty, a jednak atrakcyjniejszy. Przejście zajęło mi trzy godziny mniej niż w przypadku pierwszego DLC, jednak historia i wykonanie stało na wyższym poziomie, na tyle że zacząłem się zastanawiać czy to aby na pewno wyprodukowało to samo BioWare, co podstawową Inkwizycję.

Spora większość była lepiej wykonana, brak nudnych pobocznych aktywności w stylu biegania po całej mapie w tę i we w tę (jedynie możliwość kolekcji kubków oraz trybików a także możliwość prowadzenia kilku operacji na osobnym stole) oraz świetne zakończenie wraz z równie dobrymi cutscenkami, lepszymi niż w podstawce oraz Jaws of Hakkon. Nawet muzyka uległa zmianie, na plus. Poczułem się prawie tak, jak grając w Mass Effect (przed Andromedą) oraz pierwsze Dragon Age, odkrywając nieznaną dotąd tajemnicę krasnoludów oraz wynosząc z niej więcej pytań niż odpowiedzi. Na minus nieco monotonii oraz znów kiepskie skalowanie poziomu przeciwników, zwłaszcza bossa, który był strasznie zawyżony, tak jak w Hakkonie. Osiągając level cap (maksymalny 27 poziom postaci) nie byłem w stanie sobie z nim poradzić na poziomie trudności, na którym bez problemu pokonałem Koryfeusza.

Tak czy siak warto. Zwłaszcza, że ostatni poziom Głębokich Ścieżek, czyli świątynia (a raczej wnętrze, bez spoilerów), po prostu zachwyca, a historia i muzyka robią swoje.