Dark Souls: Prepare to Die Edition (PC)

Świetny artykuł - to prawda, że Dark Souls jest grą z krwi i kości, Nie jest zabawą, nie jest samograjem napakowanym skryptami - jest wyzwaniem dla gracza, dojrzałego, który chce się przetestować.

Co do tematu dodam tylko, że taka już kolej rzeczy, serie na przestrzeni lat się wypalają, rozpływają, jedne przestają się rozwijać, inne skręcają w stronę pop'u. Rozgrywka i klimat to rzeczy kluczowe, One winny kreować grę - twórcy za to odpowiadają. Gracze to też ludzie, każdy docenia co innego. Ważne abyśmy stawiali sobie poprzeczki wedle swoich umiejętności - człowiek to istota twórcza, skończyłem

Dziękuję.
Owszem, to jest prawda, ale ważne jest, by wszystko do siebie pasowało. Będę się cieszyć nawet w prostej grze, byle reszta elementów wymagała takiego podejścia. Po prostu problemem wielu dużych developerów jest to, że chcą uszczęśliwić zbyt dużo ludzi. I stąd znaczące uproszczenia tam, gdzie ich być nie powinno...

Ja w Dark Souls (które uważam za grę niezłą) nie zagram, dopóki nie zostanie naprawione sterowanie i kamera w wersji na pc.Twórcy otrzymują ode mnie czerwoną kartkę, za całkowite olanie konwersji, więc nie mam zamiaru "dać im zarobić".Kupię, jak potanieje przynajmniej o połowę.Nie rozumiem gloryfikowania DS oraz jego twórców, którzy zachowali się beznadziejnie, bo mają po prostu w dupie graczy pecetowych, a sama gra cudem nie jest.Owszem jest trudna, ale nie odstaje np. od Fallouta New Vegas w trybie jestem hardcorem.

Być, może, ale w F:NV możesz grać na niższych poziomach, podczas gdy DS nie oferuje takiego wyboru. Albo dajesz radę, albo nie.
Problemy z kamerą? Na padzie łatwo ją kontrolować i do rzadkich momentów zaliczam sytuacje, w których denerwuje. Oczywiście na klawiaturze i myszy może to wyglądać zupełnie inaczej...
Mają gdzieś? A dziwi Cię to, skoro pierwotnie takiej wersji miało w ogóle nie być? Mnie nieszczególnie. Jest jak jest, ale grać się da, a tragizujący na siłę malkontenci chyba sami nie mieli na żywo z nią styczności. Spaprane technikalia wytyka autorom każdy recenzent, ale sama gra jest świetna.

Nie nie kupisz jak stanieje o połowę , teraz już jest tania można wyrwać za 49zł, kamera jest OK a sterowania ci nie zmienią, sam musisz sobie przepisać klawisze tam gdzie chcesz, chyba że to takie trudne dla ciebie nie wiem o co płaczesz. Wszystko jest do ogarnięcia ale jeżeli sam się nie umiesz ogarnąć tych problemów i się zniechęcasz do gry to nigdy tego nie zrobisz (Sorry no Bonus).Ktoś za ciebie tego nie zrobi dopóki sam nie wkroczysz do akcji.

A porównywanie DS do Fallouta: NV głupie gdyż Fallout na Hardkorze jest istnym survivalem gdzie musisz spożywać pokarm, pic, zażywać leki o wszystko dbać nawet o swoje kończyny i wiele wiele innych rzeczy. Dark Souls to RPG opierający się na całkiem innym schemacie na trudności grze i przeciwników a nie na trudnościach otoczenia i post apokaliptycznego świata jak Fallout Nv.

Ja wlasnie niedawno zakupilem DS, ale na Xa, wiec problemow ze sterowaniem nie mam. I musze przyznac, ze gra jest hardkorowa, ale z kolei ile frajdy daje martwy boss ;] A z drugiej strony medalu gra z nie tak dawna - Darksiders 2 - pierwsze przejscie na normalu nie sprawilo kompletnie zadnych problemow a ostatni boss nie zabral prawie wcale hapka. Zagralem na ostanim poziomie trudnosci z nadzieja na wyzwanie, ale zrobilem se takie bronie, ze hp wiecej kradlem niz tracilem i wszystko padalo od klepniecia... Tak wiec gra jest swietna klimatem, ale jej mialki poziom trudnosci zaczyna na dluzsza mete nuzyc - nie mowie, zeby od razu robic z tego hardkor jak DS, ale zeby najwyzszy poziom faktycznie zmienial cokolwiek...

Krówek na Fejs-zbuku nie pasam ale prawdziwym graczem bym się nie nazwał.Tym niemniej mam dużą ochotę na DS.Może bym się odbił,nie wiem.Ale nawet dla takiego każuala jak ja jest jasne że w RPG-ach nie powinno być wyboru poziomu trudności.Poziom trudności gracz sobie sam powinien zmniejszać levelując postać i to jest solą tego gatunku.Ideałem dla mnie w tym względzie jest Gothic,niby trudnawy ale ani razu nie doprowadził mnie do rozpaczy.Ciekaw jestem czy DS jest dużo bardziej trudny od dwóch pierwszych Gothików?

Bardzo dobry artykuł Guy
Zgadzam się z tym, że prosta rozgrywka zalewa obecnie rynek gier. Ostatnią grę, z którą miałem przyjemność się męczyć to DMC 4. Ile radochy dawało ubicie bossa za dziesiątym razem i masterowanie całych potyczek. Teraz gram w RE 5 i nie jest to jakaś szkółka niedzielna, godny kontynuator serii. W Dark Souls jeszcze nie grałem, ale ten tekst mnie zachęcił, bo brakuje mi trochę gier gdzie trzeba się trochę wysilić.

UP: Za dziesiątym razem? Ja jak grałem i to grałem na klawiaturze, to max za drugim razem się udawało ;p

Moja ostatnia "trudna" gra to... nie pamiętam xD Poważnie, ale jestem pewny, że była to gra z PS1 ewentualnie PS2.

Ja nie należę do graczy starej daty bodaj moja pierwsza gra na PC to było Heroes 3. Więc mogę nie wiedzieć "co to trudna gra", ale mnie to nie przeszkadza. Z każdej gry jaką mam czerpię tak samo dużo radochy z grania Niezależnie od tego czy jest trudna czy łatwa.

Radocha radochą, ale gdy jakaś seria bardzo Ci się podoba dzięki temu, że jest wymagająca, a potem nagle zostaje mocno uproszczona, na pewno Cię to nieco wkurza. I to jest właśnie główny zarzut, jaki formułuję wobec dzisiejszych gier - niektóre po prostu tracą swoją tożsamość w imię większej sprzedaży.

@ denilson: Dziękuję. Dark Souls polecam, gdyż naprawdę mocno przetestuje Twoje umiejętności i cierpliwość. Obecnie jestem po walce z dwoma bossami. Naraz. Podchodziłem do niej ze sto razy, ale w końcu opracowałem dobry sposób i wykończyłem dziadów. Satysfakcja ogromna!

@ JackieR3: Czy trudniejsze? Tego Ci dokładnie nie powiem, ale zakładam, że tak, choćby ze względu na powroty do ognisk i respawn wrogów. Co do poziomu trudności - święte słowa. Mając system rozwoju rozgrywka będzie odwrotnie proporcjonalnie trudna do czasu, jaki poświęcasz na grind.

@ KreTsky: Czyli Darksiders II jest dokładnie takie jak jedynka - tam również wymasterowałem postać do tego stopnia, że podczas walki z ostatnim bossem niespecjalnie przejmowałem się unikaniem jego ciosów, choć wcześniej bywało różnie.