Jak sama nazwa wskazuje, w grze wcielamy się w tytułowego Hitmana (płatnego zabójce). Po burzliwych wydarzeniach z pierwszej części gry (Hitman: Codename 47), główny bohater przenosi się na Sycylię, gdzie prowadzi spokojne życie ogrodnika miejscowej parafii. Mimo, iż minęło już trochę czasu, to pamięta jeszcze zbrodnie sprzed lat. Pokutując jako ogrodnik, przychodzi czas na spowiedź. Wyjawia wtedy księdzu całą swoją mroczną przeszłość. Jego spokój przerywa porwanie owego księdza, który jako jedyny był jego przyjacielem i dawał mu w życiu odrobinę otuchy.
Po tym zdarzeniu postanawia zabić bossa mafii odpowiedzialnej za porwanie, zarazem uwalniając księdza. Nie jest to łatwe, gdyż boss mieszka w willi, która jest zarazem twierdzą, a oprócz tego ma sporą gwardię ochroniarzy na swoich usługach. Wydawało by się to nie wykonalne, gdyby nie możliwości naszego bohatera. Potrafi on dusić ofiary, używać skomplikowanych broni, zabijać wrogów z ukrycia itd.
Jednak, gdy po staraniach nie znajduje księdza w przewidzianym miejscu, postanawia na nowo zająć się likwidowaniem ludzi za pieniądze, nie zapominając jednak o swoim przyjacielu.
Dalszej fabuły nie mogę zdradzić.
W grze mamy do wykonania rozmaite zadania: od zabicia komunistycznych przywódców w ZSRR, aż do likwidowania arabskich bossów organizacji terrorystycznych. Mamy możliwość przechodzenia misji w różny sposób, np podszywając się pod ochroniarza, dostać się do budynku, lub to samo zrobić jako listonosz. Oczywiście najlepszym sposobem jest likwidowanie swoich celów podstępem i tak, aby np ochroniarze nie wiedzieli o jego śmierci, aż do naszej ucieczki z miejsca zbrodni. Takie rozwiązanie daje graczowi dużo satysfakcji z gry, oraz daje powód, aby grę przechodzić kilka razy i cały czas dobrze się bawić.
Polecam tą grę każdemu, oczywiście powyżej 16 lat ;-)
Wkład w encyklopedię mieli: Ravnarr,
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler