Sławomir "szewczu" Szewczyk
DMC: Devil May Cry to kolejna odsłona znanej już z czasów Playstation 2 serii slasherów, w której wcielamy się w postać Dantego i mordujemy zastępy wrogów w imię dobra. Za produkcję odpowiedzialne jest studio Ninja Theory, znane z takich projektów, jak Heavenly Sword i Enslaved.
Fabuła DMC: Devil May Cry ponownie opowiada o losach Dante, z tą różnicą, że tym razem opowieść jest prequelem serii Devil May Cry. Wcielamy się w młodego bohatera, który nie posiada jeszcze bujnych, białych włosów i rozbudowanej muskulatury. Jest chudym, czarnowłosym młodzieńcem. Protagonistę poznajemy w momencie kiedy próbuje zacząć normalnie funkcjonować po sporym kacu, nagle zostaje zaatakowany przez jednego z demonów i zaczyna pojmować, że znajduje się w mieście Limbo (Czyściec). Mieścina wydaje się być całkiem spokojna, niemniej jednak w miarę upływu czasu zaczyna przechodzić transformację, a w rezultacie w każdym zakamarku zaczynają się pojawiać demony oraz inne monstra, pragnące jedynie krwi. W tym nieprzyjaznym świecie Dante poznaje dziewczynę o imieniu Kat, znającą szefa tutejszej rebelii - Vergila. Ten ma nadzieję, że Dante dołączy do niego i stanie do walki z wrogiem.
System potyczek w DMC: Devil May Cry stanowi oczywiście postęp w stosunku do poprzedników, niemniej jednak jego zasadnicze założenia pozostały niezmienione. Nadal mamy do czynienia z szybkimi i dynamicznymi pojedynkami, w których korzystamy nie tylko z własnych mięśni, ale również ostrzy oraz broni palnej. Producent przygotował wiele zróżnicowanych kombosów oraz rozbudowanych sekwencji uderzeń, z pomocą których siejemy spustoszenie na wirtualnych arenach.
Akcję w DMC: Devil May Cry obserwujemy zza pleców naszego protegowanego. Świat pełen jest zróżnicowanych, często wręcz nierealnie wyglądających lokacji. Okazyjnie, prócz walki, zajmiemy się też jakąś drobną zagadką logiczną, dzięki której otworzymy sobie drogę postępu. Tytuł oferuje tylko rozgrywkę dla jednego gracza.
DMC: Devil May Cry działa na silniku graficznym Unreal Engine 3, a w związku z tym oprawa audio-wizualna stoi na najwyższym poziomie.
DMC: Devil May Cry nie do końca przekonywał mnie swoją formułą, nie wzbudzał może mieszanych uczuć, niemniej jednak odrobinę powątpiewałem czy nowemu deweloperowi (tym razem za grę wzięło się Ninja Th...
Devil May Cry zapisał się na kartach historii elektronicznej rozrywki jako gra, przez którą bolą palce. Masa wyczesanych combosów wymachiwanych naszym mieczykiem, często z dodatkiem dwóch wielkich spl...
). Jak mówicie, GeForce GT 220 uciągnie chociaż minimalne detale? Bo dla Dishonored też niby grafę mam za słabą, a gram na full detalach 
evil may Cry jest pozytywnym zaskoczeniem, które może i jest lepsze od 4 części tej gry.
Kiedyś na PS2 chyba grałem w dwójkę i trójkę, ale nie wiem o co w nich chodziło, wtedy napisów nawet po ENG się nie czytało Czwórka to tylko początek i dalej byłem zamotany jeśli idzie o fabułę. Poziom jest mistrzowski pod względem humoru. 
to reboot, tak jak wyżej powiedziane, alternatywna wersja wydarzeń. Zaspoileruję że, w dmc devil may cry zabijamy mundusa a potem jeszcze walczymy z vergilem, więc to niemożliwe żeby uznawać tę część za prequel, gdyż mundusa zabijamy normalnie w dmc1, a skoro został zabity w dmc dmc no to co, ożył nagle w dmc1 ? kolejność dmc wygląda tak dmc3>dmc1>dmc4>dmc2, a dmc: devil may cry to reboot, który z pozostałymi częściami nie wiąże się fabułą. To tak jakby wziąć wszystko z oryginalnego dmc, tylko stworzyć zupełnie inną historię 
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler