Czasem coś piszę, czasem programuję, czasem projektuję, czasem robię PR, a czasem marketing... wszystko to, czego wymaga sytuacja. Uwielbiam gry, nie cierpię briefów reklamowych!
Ogólne założenia Dungeon Siege III mieliście okazję przeczytać w poprzednim artykule na jego temat, w którym spisałem swoje wrażenia z kilkugodzinnego jednoosobowego obcowania z kampanią. Tym razem postanowiłem napisać trochę więcej na temat jednej z największych i najgłośniej reklamowanych funkcji produkcji – trybu współpracy.
Ogólne założenia Dungeon Siege III mieliście okazję przeczytać w poprzednim artykule na jego temat, w którym spisałem swoje wrażenia z kilkugodzinnego jednoosobowego obcowania z kampanią. Tym razem postanowiłem napisać trochę więcej na temat jednej z największych i najgłośniej reklamowanych funkcji produkcji – trybu współpracy. Jak bowiem zapowiada producent, poświęcono mnóstwo czasu na jego dopracowanie, a w rezultacie, rozgrywka w większym gronie jest znacznie przyjemniejsza aniżeli zabawa solo. Czy pokrywa się to z prawdą? Odpowiedź na to pytanie poznacie dopiero po premierze finalnej wersji projektu, natenczas zachęcam natomiast do przeczytania wstępnych wrażeń jakie towarzyszą szarpaniu w grupie.
Dungeon Siege III to, tak naprawdę, pierwsza część serii, w której mamy pełnoprawny wątek fabularny - jest nawet system dialogów, w którym możemy wybrać odpowiedź, co jest prawdziwym novum w gatunku hack’n’slashy. Historię poznać możemy w pojedynkę, albo w asyście nawet trzech osób. Produkt oferuje bowiem lokalny i sieciowy tryb współpracy. W przypadku tego pierwszego, na jednym kompie lub konsoli, bawi się do dwóch osób. Jeśli chodzi o drugi, potwory szlachtować można nawet w czwórkę. Od kilkunastu dni testuję, wraz z kolegą redakcyjnym Spajderem, lokalny co-op. Ja, jako uprzywilejowany korzystałem z pada, a on męczył się na klawiaturze i myszce. Klnąc przy tym nieziemsko, gdyż sterowanie z wykorzystaniem gryzonia jest bardzo niewygodne, nieprzemyślane… jednym słowem do dupy! Przeszliśmy sporą część wątku fabularnego i muszę przyznać, że gra się całkiem przyjemnie. Ale po kolei.
Nim przystąpimy do rozgrywki, wybieramy dwie z czterech klas postaci. Tutaj pierwszy delikatny zgrzyt. Nie da się wybrać klasy takiej samej. Trzeba zatem przed zabawą zdecydować kto konkretnie bierze Lucasa, kto Anjali itd. Jest to o tyle istotne, że każdy heros niesie ze sobą odmienny styl walki oraz umiejętności. Niemożliwe jest by wszyscy grali wojownikiem, czy magiem. Zdolności poszczególnych protagonistów muszą się ze sobą uzupełniać, w związku z czym, w drużynie znajdujemy tylko jednego bohatera danego typu. Oczywiście dla zgranej ekipy nie stanowi to żadnego problemu. Zawsze można wcześniej ustalić, kto kim i po sprawie. Gorzej jest w momencie gdy dołączamy do gry, która trwa od pewnego czasu. Wtedy wybieramy tylko pośród wolnych postaci, będąc skazanym na kogoś, kim niekoniecznie lubimy grać.
W rozgrywce właściwej też dostrzegłem pewne kontrowersyjne rozwiązanie. W tym przypadku ciężko określić, czy jest ono na plus czy minus, pewne jest natomiast to, że nie każdemu przypadnie ono do gustu. Chodzi o to, że nie gramy na podzielonym ekranie, a zamiast tego korzystamy z jednego widoku, którym manipulować może host. Kamera przybliża się i oddala, ciągle trzymając w kadrze wszystkich bohaterów. Dzięki temu łatwiej ogarnąć pole walki, ale z drugiej strony, nie da się odłączyć od ekipy i samodzielnie wykonać jakiegoś zadania. Nie wiem jak to wygląda w trybie sieciowym, ale zakładam że podobnie. Dla dwóch osób narzucone ograniczenie nie przeszkadza, ale w przypadku czterech może być nieco gorzej. Zbyt duże zamieszanie, ciągłe wyczekiwanie na siebie wzajemnie itd. Już słyszę graczy popędzających swoich kumpli, którzy akurat przeglądają ekwipunek.
Całkiem fajnie się to wszystko zapowiada, mam nadzieje, że to sterowanie mysz+klawiatura nie jest aż tak tragiczne.I taka mała uwaga co do treści a mianowicie "Ja natomiast trzymam natomiast kciuki", wydaje mi się że jedno natomiast wystarczy
gralem w demko
jedno co mi sie na razie niepodoba to braku dowolnego ustawienia kamery - przyblizanie i oddalanie maja tylko 2 pozycje, nie mozna plynie ustawic, poza tym brakuje widoku prawie z poziomu, slychac wrogow jak nadciagaja a ich nie widac
silva - po pierwo obsidian, nie square. square to byl tylko jeden z 2 wydawcow. jakby square zrobil ta gre to akurat ty bys nawet na nia nie spojrzal ;p
partacze dostali w łapy dobry tytuł i zjebali 
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler