Mroczna Bestia Paarl to opcjonalny boss w grze Bloodborne. Nie trzeba go ubijać, niemniej jednak jest to wskazane, jeśli chciałbyś zaprzyjaźnić się Tropicielem o imieniu Djura, przebywającym na wieży w Starym Yharnam. Otwierasz bowiem tutaj skrót, przy pomocy którego jesteś w stanie dotrzeć do Starego Yharnam od tyłu, nie narażając się na atak Djury, w innym przypadku strzelającego do ciebie z zamontowanego na dachu karabinu.

Mroczna Bestia Paarl to dość trudny przeciwnik. Jego najmocniejszą stroną są szybkość, rozmiar oraz ataki z użyciem elektryczności. Na szczęście zwycięstwo można osiągnąć przebywając w bliskiej odległości bestii, najlepiej pod jej brzuszyskiem. Można wówczas wyprowadzać ataki po nogach przeciwnika.

Ze względu na to, że Mroczna Bestia Paarl wygląda bardzo staro, można zakładać, że jest to jeden z pierwszych przemienionych w bestie ludzi. Wystarczy zwrócić uwagę na jego łeb – czaszka, która znajduje się na końcu szyi zdaje się być cała pomarszczona. Być może jest to nawet przodek poprzednich ludzi zamieszkujących tereny, na których obecnie znajduje się Yharnam.

Wskazywać na to może fakt, iż Mroczną Bestię Paarl, choć pod inną nazwą, spotykamy też w Lochach Kielicha, a konkretniej w labiryntach Chorego Loran.

Mroczna Bestia Paarl zostawia po zabiciu:

• Tętnienia Krwi;
• Odznakę Tropiciela Iskier;
• 3 punkty Wglądu (jeden dodatkowy dostajemy też za wkroczenie na arenę);
• Wersja z labiryntu Chorego Loran daje nam Kielich Korzenia Niskiego Chorego Loran.

Jak ułatwić sobie walkę:

• Warto skorzystać z zestawu zbroi Henryka, ma on bowiem wysoką odporność na elektryczność.
• Przydatna może się okazać również broń zadająca obrażenia magiczne oraz od ognia. Jak wszystkie bestie, Mroczna Bestia Paarl jest bowiem podatna na ogień.
• Najlepsza broń to coś szybkiego, na pewno nie tępe, ale maksymalnie ostre.

Wskazówki dotyczące pojedynku:

Starcie z Mroczną Bestią Paarl nie jest łatwe. Głównie ze względu na to, że jest ona oponentem szybkim i zadającym duże obrażenia. Najlepszą taktyką jest robienie uników i staranie się utrzymać jak najbliżej wroga. Uniki powinny być w kierunku przeciwnika, pod jego brzuch. Wówczas można wyprowadzić kilka konkretnych ciosów w nogi.

Będąc pomiędzy nogami stwora nie sposób się jednak czuć bezpiecznie. Przygotowuje on bowiem wówczas ładunek elektryczny, który potrafi odebrać na sporo punktów życia. Dlatego po kilku ciosach warto się wycofać i poczekać na kolejną okazję wskoczenia pod Mroczną Bestię Paarl. Jeśli zadasz odpowiednio dużą liczbę obrażeń, przeciwnik upadnie, a ty będziesz w stanie wykonać finiszer.

Zwycięstwo łatwiej jest osiągnąć bez korzystania z namierzania celu. Mroczna Bestia Paarl jest wielka i szybka, co sprawia, że kamera potrafi oszaleć. Lepiej biegać i machać w sposób dowolny, wymierzając słabsze i mocniejsze ataki. W zachowaniu bestii jest kilka momentów, kiedy jest ona bardziej podatna na obrażenia i mamy okno, aby wyprowadzić ciosy. Przykładem takiej chwili jest kiedy bestia „się ładuje”, albo kiedy biega całkowicie pozbawiona ładunku – nie jest wówczas zbyt chętna do atakowania, co można wykorzystać.

Fazy walki:

Mroczna Bestia Paarl ma dwie fazy walki. W obu jest bardzo szybka i niebywale niebezpieczna, więc staraj się unikać ciosów, dostać pod jej brzuch i atakować. W pierwszej fazie stwór będzie korzystał głównie ze swoich łap, jak również z jednego rodzaju ataku elektrycznością – swego rodzaju wyładowania – impulsu elektromagnetycznego. Da się go dostrzec, bo oponent zbiera ładunek do ataku. Konieczny jest wówczas unik.

W fazie drugiej Paarl dokłada do ataków dwa nowe. Pierwszy z nich to jakby oddech elektryczny, a drugi uzupełnia zwykłe wymachy łapskami. Wcześniej zadawały one tylko obrażenia fizyczne, teraz w naszym kierunku lecą również małe rozbłyski elektryczności, potrafiące dodatkowo uszkodzić głównego bohatera.

Typy ataków:

Wymachy szponami – Paarl uwielbia wymachiwać swoimi łapskami, najczęściej robi to w seriach więc uważaj. Najlepszą taktyką w tym przypadku jest unik w stronę przeciwnika, tak aby wskoczyć poza miejsce rażenia, a jednocześnie móc atakować. Kiedy Paarl jest w pełni naładowana – w drugiej fazie walki – wymachom towarzyszą dodatkowe wyładowania.

Wymach z doskokiem – jak sama nazwa wskazuje, wymachy nabierają nowego znaczenia. Paarl robi bowiem dodatkowo doskok, który zwiększa zasięg przeciwnika. Najlepsza taktyka to oczywiście unik oraz trzymanie się względnie blisko oponenta.

Zgniecenie – Paarl uderza szponami w ziemię, co dodatkowo wywołuje falę uderzeniową. Przeciwnik najczęściej robi to jako zakończenie wymachów szponami, budując w ten sposób niewielkie combo.

Wyładowanie elektryczne – Paarl najpierw chwilę zbiera ładunek, a następnie tworzy eksplozję, która rozchodzi się dookoła bestii. W trakcie ładowania da się oszołomić oponenta (najlepiej strzałem w głowę), co daje kilka dodatkowych sekund na atak, tudzież wyprowadzenie finiszera. Bestia będzie też pozbawiona ładunku i spróbuje go odzyskać.

Elektryczny oddech – po krótkim zebraniu ładunku Paarl jest w stanie uszkodzić wszystko, co znajduje się w pobliżu głowy. Dlatego warto być przez cały czas w pobliżu tylnych łap, zadając możliwie jak najwięcej obrażeń. Elektryczny oddech różni się od wyładowania elektrycznego tym, że w pierwszym widzimy jak bestii świeci się głowa, w drugim klatka piersiowa.