A na tym ilość atrakcji się nie kończy, bo twórcy dają nam także możliwość wejścia do namiotów i domków, które kiedyś pełniły jedynie funkcję ozdobną na mapie. Tym razem po wejściu do mini-twierdzy możemy poruszać się po wydrążonych w niej korytarzach i znajdujących się tam pokojach, co pozwala schować się przed ogniem wroga - i przy okazji ciekawie urozmaica zabawę. Świetnie wyglądają też same plansze, różniące się od siebie wyglądem i tematyką, choć mogłoby być ich przynajmniej kilkanaście, a nie tylko 9.

Mniej sensowną nowością okazuje się konstruowanie broni. W tym celu zbieramy zrzucane z powietrza skrzynki z częściami. W okienku, w którym wybieramy broń, mamy dwie zakładki - jedną z gnatami, które aktualnie posiadamy, i drugą z tymi, które możemy wytworzyć. Teoretycznie nie byłoby w tym nic złego, ale ograniczony czas trwania rundy, a także kiepska czytelność (okienka i napisy są malutkie na ekranie Switcha, a po podpięciu do telewizora i siedzeniu na kanapie, wcale nie jest lepiej) sprawiają, że trudno się w tym szybko połapać. Plus natomiast za to, że znaczną część broni możemy przygotować w kilku wariantach - np. samonaprowadzającą bazooke czy karabin strzelający laserem, zamiast normalnych pocisków. Obecność craftingu psuje też sens zrzucanych z nieba skrzynek z mocnymi gnatami, do których dotarcie w poprzednich odsłonach było często ważnym punktem rozgrywki. Tutaj, zamiast kombinować jak dotrzeć do zapasów zrzuconych na drugim końcu planszy, z reguły po prostu łatwiej zbudować sprzęt samodzielnie.

Nie zmienia to jednak faktu, że Worms W.M.D to świetna produkcja, przy której bawiłem się wybornie, szczególnie w gronie znajomych. Połączenie sprawdzonych i świeżych koncepcji gwarantuje rewelacyjną grywalność i angaż na długie godziny, jak za dawnych lat. A wersja na Switcha jest o tyle fajna, że można ją zabrać ze sobą niemal wszędzie.