Towerfall Ascension to produkcja, skierowana do graczy wciąż czujących sentyment do rozpikselowanych gier akcji, pamiętających czasy pierwszych komputerów PC, a także i bardziej zamierzchłe. Nie dajcie się jednak zwieść archaicznej oprawie wizualnej, zabawa jest przednia, szczególnie jeśli jesteście w stanie zaprosić do rozgrywki jakiś znajomków.

Mimo że Towerfall Ascension pozwala na rozgrywki w pojedynkę, zdecydowanie więcej miodku zasmakować można podczas potyczek wieloosobowych. Zabawa polega na tym, że grupa ludzi (albo tylko my) wkracza na mapę, celem ubijania wszystkiego co się porusza, gromadzenia powerupów oraz skarbów, a finalnie odblokowywania kolejnych lokacji. Problem w tym, że przeciwników jest mnóstwo, a my, będąc łucznikiem, do dyspozycji mamy ograniczoną liczbę „nabojów”. Każdą wystrzeloną strzałę trzeba odzyskać, aby mieć czy pruć do innych pokrak. Każde napięcie cięciwy jest zatem na wagę złota.

Potyczki, czy to ze sztuczną inteligencją, czy z innymi graczami, wymagają planowania, zręczności oraz taktycznego myślenia. Trzeba też bezustannie zwracać uwagę na otoczenie i pamiętać o wykorzystywaniu struktury mapy. Miejscówki nie są duże, ale zróżnicowane. Pozwalają nam np. na przenikanie przez krawędzi ekranu i pojawianie się po drugiej jego stronie, co także stanowi element taktyki walki.

Żeby starcia nie były zbyt monotonne, twórca gry, Matt Thorson, wprowadził do swojego projektu różne power-upy. Jedne dają nam dodatkową osłonę, a inne sprawiają, że skuteczniej ubijamy oponentów. Jest tego sporo, dzięki czemu emocje naprawdę sięgnąć potrafią zenitu. Szczególnie, że liczba żyć jest tutaj ograniczona, jak za dawnych czasów. Po utracie wszystkich musimy rozpoczynać potyczkę od nowa, tudzież pogodzić się z przegraną.

Jeśli chodzi o oprawę audio-wizualną, cudów nie ma, o czym zresztą już na wstępie mogliście poczytać. Grafika jest pełna pikseli, a ścieżka dźwiękowa minimalistyczna. Mimo to, całość prezentuje się na tyle w porządku, że nie straszy wyglądem. Już po kilku minutach zabawy człowiek zapomina o oprawie i daje się całkowicie pochłonąć rywalizacji.

Współzawodnictwo to najistotniejszy element Towerfall Ascension. Ciągle trzeba ważyć nagrodę i ryzyko, pilnować aby nie utracić wszystkich strzał i nie dać się podejść oponentom. Dzięki temu potyczki są bardzo dynamiczne i emocjonujące, ale trzeba też przyznać, że na dłuższą metę robi się nudnawo – głównie ze względu na niewielki rozmiar miejscówek. To szpila, do której można zasiąść raz na jakiś czas, poszarpać kilkadziesiąt minut i przeskoczyć do czegoś ambitniejszego. Na pewno nie jest to projekt, przy którym byłbym w stanie maniaczyć całymi dniami i nocami.

Podsumowując, Towerfall Ascension to całkiem niezła gra akcji, w którą poszarpać można zarówno samodzielnie (bardziej w celach szkoleniowych) oraz w towarzystwie znajomych. Choć oprawa jest prymitywna, a rozgrywka banalna, dzieło Matta daje radę, szczególnie jeśli macie grupkę kumpli lub kumpeli, chętnych do tego by poszarpać wspólnie. Wówczas potyczki naprawdę nabierają rumieńców.