Unreal Tournament 3 to tak naprawdę czwarta edycja serii, myślę jednak, że dla fanów nie robi to żadnej różnicy, a informację tą podałem tylko jako ciekawostkę. Najważniejsze jest to, że deweloper po raz kolejny dopieścił swoje dzieło i gracze otrzymują godnego następcę Unreal Tournament 2004! Sieciową strzelankę, która oferuje wiele godzin świetnej zabawy, a biorąc pod uwagę łatwość modowania jej elementów, żywotność programu będzie za pewne iście imponująca!

Osoby, które miały okazję zagrać w którąś z poprzednich edycji serii nie powinny mieć żadnych problemów z wskoczeniem do świata Unreal Tournament 3. Deweloper opracował kilka nowych, delikatnych modyfikacji, ogólnie jednak rzecz biorąc praktycznie wszystkie dostępne wcześniej opcje pozostały niezmienione. Rezultatem tego jest gra rozwijająca znane i lubiane elementy do poziomu prawie mistrzowskiego.

Najnowsze dzieło studia Epic Games jest sieciową strzelanką, a co za tym idzie posiada kilka odmiennych trybów rozgrywki, które powinny przypaść do gustu każdemu fanowi gatunku. Wśród modeli zabawy znaleźć można Deathmatch, Team Deathmatch, Capture The Flag, Vehicle Capture The Flag, Warfare, and Duel… Niestety z jakiegoś powodu autorzy zdecydowali się na odrzucenie trybu Assault, w którym spędzałem sporo czasu grając w edycje wcześniejsze. Pierwszy z wymienionych, czyli Deathmatch powinien być znany każdemu graczowi, który spędził choć chwilę w świecie internetowych strzelanek. Grupa graczy trafia po prostu na mapę i zaczynają się wzajemnie tłuc. Wygrywa ta osoba, która zdobędzie jak najwięcej tzw. fragów, czyli po prostu wyeliminuje największą grupę przeciwników. Team Deathmatch działa na podobnych zasadach, z tym że wszyscy zainteresowani podzieleni zostają na dwie grupy. Nie liczą się tutaj osiągnięcia pojedynczej osoby, lecz całej ekipy.



Capture The Flag również nie jest niczym nowym. Zadaniem osób biorących udział w zabawie jest zdobycie należącej do przeciwnika flagi i następnie spierniczenie z nią do własnej bazy. Prawie identyczne zasady dotyczą kolejnego modelu rozgrywki, czyli Vehicle Capture The Flag. Jedyną poważną różnicą jest dostęp do różnych rodzajów pojazdów. Na koniec pozostały nam jeszcze Warfare oraz Duel. Warfare to tryb typowo drużynowy, gracze należący do jednej ekipy muszą postarać się połączyć węzły nieprzyjaciela i ostatecznie zniszczyć jego rdzeń. Sprawa nie jest jednak tak prosta jak może się wydawać i jak dla mnie, Warfare jest najciekawszym, najbardziej wciągającym modelem rozgrywki. Akcja przypomina nieco dynamiczne starcia z Battlefield 2 i myślę, że właśnie dlatego ciężko mi było się od nich oderwać. Aby osiągnąć zwycięstwo gracze muszą się wykazać umiejętnością planowania, myślenia do przodu i ogromnym zgraniem. To właśnie te elementy sprawiają, że Warfare tak bardzo wciąga!

Na koniec pozostał jeszcze Duel, czyli w naszym ojczystym języku pojedynek. Jak sama nazwa wskazuje, na mapie spotykają się dwaj gracze, a każdy z nich stara się jak najwięcej razy wyeliminować oponenta. O zwycięstwie decyduje ilość zgonów oraz zabójstw. Przyznam szczerze, że ten właśnie model rozgrywki pochłonął najmniej mojego wolnego czasu, nie grałem bowiem w niego zbyt często. Nadaje się on głównie do starć na najwyższym szczeblu, lub po prostu kiedy chcemy komuś udowodnić kto jest największym bydlakiem na zachód lub wschód od Wisły!