Helldorado reprezentuje niszę wśród gier strategicznych, która jest niestety bardzo rzadko wypełniana przez deweloperów. W zasadzie do dnia dzisiejszego jedynie ludzie ze studia Spellbound raczą graczy co jakiś czas nowymi projektami, w których prowadzimy grupkę bohaterów i przy pomocy ich niezwykłych umiejętności wypełniamy graniczące z cudem zadania. Zadania, których praktycznie nikt inny nie chciał by się podjąć.

Fabuła w grze przenosi nas do świata dzikiego zachodu, kowbojów, pijackich strzelanin i frywolnych kobiet. Głównymi bohaterami jest grupka niezwykle uzdolnionych ludzi, którzy dzięki swoim umiejętnościom będą musieli stawić czoła wdowie po Lesterze i przy okazji uratować życie porwanego Doca McCoy’a. Zadanie to nie będzie jednak proste, bowiem aby ukończyć rozgrywkę ze statusem zwycięzcy trzeba wykazać się nie małą cierpliwością oraz umiejętnością sukcesywnego planowania. Tylko i wyłącznie dzięki taktycznemu podejściu jesteśmy w stanie wygrać z przeważającymi siłami wroga.

Grając w Helldorado nie jesteśmy sami, ponieważ do dyspozycji mamy skromną grupkę utalentowanych rzemieślników: dzierżącego w dłoni rewolwery Johna Coopera, uwielbiającego eksplozje Sama Williamsa, seksowną i manipulującą hazardzistkę Kate O’Hara, mięśniaka Pablo Sancheza oraz Indianina zwanego Hawkeye. Specjalne umiejętności każdej z tych postaci pozwalają na przechodzenie przygotowanych przez deweloperów misji i eliminowanie napotkanych przeciwników z precyzją szwajcarskiego zegarka.



Bieganie i tłuczenie wszystkiego co się porusza nie wchodzi tutaj w grę. Jedynym skutecznym sposobem na zwycięstwo jest przygotowanie odpowiedniego planu i następnie sukcesywne jego realizowanie. Dla przykładu, wrzuceni zostajemy na mapę, na której znajdują się dziesiątki przeciwników. Każdy z nich patrzy na siebie, a ścieżki po których chodzą niebezpiecznie się przecinają, uniemożliwiając tym samym sprawną eliminację. W takiej sytuacji najlepszym sposobem jest wykorzystanie technik wabienia, pułapek, ładunków wybuchowych oraz innych przydatnych gadżetów. Nawet prosty, tykający zegarek może pomóc nam odciągnąć jednego lub dwóch oponentów, czyniąc z nich w ten sposób łatwą zdobycz. Po ich zdjęciu, chowamy ciała w niedostępnym wizualnie miejscu, lub też je zakopujemy i powtarzamy proces do momentu, w którym na mapie pozostanie tylko nasza ekipa.

W wielu przypadkach czas nie stoi po naszej stronie. Na szczęście deweloperzy wyposażyli Helldorado w ciekawe rozwiązanie, pozwalające nam szybkie przygotowywanie i realizowanie zabójczych planów ataku – mowa tutaj o aktywnej pauzie. Po jej włączeniu możemy wydać polecenia wszystkim naszym podwładnym i następnie obserwować rezultaty ich działań. Jest to szczególnie przydatne, gdy mamy do czynienia z większą grupą oszołomów, a ściąganie ich pojedynczo mija się z celem, lub jest nierealne.

Helldorado podobnie jak Desperados 2 działa na silniku graficznym umożliwiającym przełączanie pomiędzy perspektywą izometryczną, a widokiem z oczu głównych bohaterów. Pierwsza opcja dedykowana jest głównie dla graczy lubiących taktyczne podejście do napotkanych problemów, druga natomiast umożliwia zdejmowanie oponentów w sposób przypominający strzelanki FPS. Choć akcja w grze jest szybka i dynamiczna, to ciężko produkcję studia Spellbound porównywać do takich gier jak Call of Juarez czy też Gun. Obserwując świat z perspektywy pierwszej osoby nie jesteśmy w stanie zatłuc każdego przeciwnika, a biegając tępo po mapie bardzo szybko zostaniemy ustrzeleni jak indyk na dziękczynny obiad – opanowanie i cierpliwość do podstawa.