Kiedy stajemy oko w oko z jakimś oszołomem, sięgamy po dostępną broń i zaczyna się starcie. Oczywiście zależnie od przeciwnika musimy odpowiednio dobrać trzymany w ręce oręż oraz technikę walki. Zwykłych ludzi jesteśmy w stanie załatwić przy pomocy najzwyklejszego miecza lub też sztyletu. Upiory natomiast są odporne na stal, a co za tym idzie najlepszym sposobem na ich wyeliminowanie jest posiadanie srebrnego ostrza, lub miecza wysmarowanego specjalnym mazidłem, przygotowanym podczas medytacji bądź nabytym u jednego z kupców. Posiadając kilka rodzajów oręża gotowi jesteśmy na każdego napotkanego bandziora, a możliwość tworzenia i ulepszania własnych broni to wspaniały dodatek i zdecydowanie jeden z głównych czynników napędzających rozgrywkę. Po znalezieniu odpowiedniej ilości składników, możemy zakupić u kowala miecz wykonany ze stali lub nawet z rudy pochodzącej nie z tego świata. Wystarczy wygrzebać trzy lub więcej kawałków meteorytowej skały, zanieść ją do wspomnianego rzemieślnika i cieszyć się z nowego narzędzia do dekapitacji przeciwników, zależnej nie tylko od trzymanej w ręce broni, lecz również od wybranej techniki walki.
Potyczka z oponentami przebiega na trzy sposoby, zależne od wielkości oraz ilości bydlaków. Mniejszych skubańców tłuczemy techniką szybką, w której błyskawicznie wyprowadzamy ciosy, są one jednak stosunkowo słabe i trzeba ich więcej aby zniszczyć bandytę. Druga technika walki pozwala na zadawanie znacznie większych obrażeń, uderzenia choć silne są jednak wolne i jesteśmy narażeni na ataki ze strony szybciej poruszających się pokrak. Na koniec mamy jeszcze możliwość wybrania techniki grupowej, która nadaje się idealnie kiedy na naszej drodze stanie większa paczka agresorów. Możemy wówczas poradzić sobie z nimi bez większych strat we własnej energii życiowej.
W tym momencie wypadałoby wspomnieć kilka słów na temat wspomnianego powyżej systemu walki wymagającego odpowiedniego wciskania przycisku ataku. Otóż chodzi o to, że nie możliwe jest ciągłe tłuczenie w przyciski myszki. Kiedy dochodzi do walki, wyciągamy miecz i zaczynamy wyprowadzać sekwencje ciosów. W pewnej chwili kursor zmienia kolor i jeśli zdążymy nacisnąć przycisk ataku, sekwencja będzie kontynuowana, a każde kolejne machnięcie będzie zadawało coraz więcej obrażeń. Oczywiście długość sekwencji zależna jest od poziomu umiejętności naszego Wiedźmina. Jeśli technikę szybką posiadamy na pierwszym poziomie umiejętności, sekwencja trwać będzie jedynie dwa etapy. Każdy kolejny Level wydłuża jej trwanie o jeden dodatkowy etap i pozwala na zadawanie prawdziwie efektownych ciosów. Wygląda to naprawdę wspaniale bowiem animacje walki są bardzo efektowne, płynne i jest ich całe mnóstwo – na brak różnorodności nie można narzekać!
Prócz walk mieczami i innym białym orężem, Geralt jest w stanie wykonywać również tzw. znaki. Są to swego rodzaju czary pozwalające na powalanie przeciwników, tworzenie zapór obronnych i więzienie oponentów pośród specjalnych barier. Znaki, podobnie jak wszystkie inne umiejętności oraz cechy ulegają rozwojowi i z czasem stają się bardziej zabójcze.
Wiedźmin to niewątpliwie jedna z najciekawszych gier RPG z jaką miałem do czynienia. Ilość dostępnych opcji, możliwości rozwoju postaci oraz opracowanie wszystkich systemów stoi na bardzo wysokim poziomie. Niestety deweloperzy nie ustrzegli się kilku niedociągnięć i denerwujących rozwiązań, które choć nie psują całkowicie przyjemności z rozgrywki, potrafią skutecznie zdenerwować.
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler