Niniejszy tekst, z dość oczywistego powodu kieruję głównie w stronę posiadaczy gry zatytułowanej Sid Meier’s Civilization IV. Oczywiście będę starał aby każdy czytający znalazł w nim coś dla siebie, jestem jednak przekonany, iż właściciele wspomnianego wcześniej programu będą dalece bardziej zaintrygowani recenzją przeznaczonego dla niego rozszerzenia o walecznie brzmiącej nazwie Warlords, czyli „Lordowie Wojny”.

Civilization IV: Warlords to dodatek do jednej z najlepszych gier strategicznych zeszłego roku. Autorzy pomimo wielu udoskonaleń, nowych opcji oraz mniejszych lub większych poprawek skupili się głównie na jednym elemencie – największych wodzach w historii ludzkości.

Pierwszą z ważniejszych zmian w Warlords w porównaniu z pierwowzorem jest sześć całkowicie nowych nacji. Wszystkie zostały udostępnione, aby umożliwić przejście przygotowanych specjalnie do rozszerzenia scenariuszy. Co ciekawe wspomniane narody nie są jedynie przeznaczone do rozgrywek w przeznaczonych scenariuszach, lecz możliwa jest również standardowa progresja z czasów kamienia łupanego do lotu w kosmos. Dla osób nie mających styczności z podstawową wersją gry wyjaśniam, iż w taki właśnie sposób przebiegała zabawa w Civilization IV. Głównym zadaniem gracza było osiągnięcie stanu prosperity oraz technologicznego zaawansowania, rozpoczynając w zalążku ludzkiej cywilizacji.



Sześć wspomnianych powyżej narodów to: Kartagina, Celtowie, Koreańczycy, Osmanowie, Wikingowie oraz Zulusi. Każda nacja charakteryzuje się odmiennym, specjalnie przygotowanym scenariuszem, inną jednostką Wielkiego Wodza, różnymi budowlami, wojskiem oraz nawet tak prozaiczną sprawą jak właściwą tylko sobie ścieżką dźwiękową.

Z wszystkich wymienionych powyżej elementów każdej nacji, najważniejszym w przypadku Warlords jest postać Wielkiego Wodza. Jednostka ta ma bardzo dużo różnych zastosowań, dzięki którym gracz otrzymuje nowe możliwości taktyczne. Dla przykładu jeśli Wielkiego Wodza postanowimy podłączyć do któregoś z posiadanych oddziałów wojskowych. Wszyscy znajdujący się w nim żołnierze otrzymają premię bojową, pozwalającą na zadawanie większej ilości obrażeń, i zarazem otrzymywaniu mniejszej. Niestety nawet w towarzystwie najpotężniejszego generała wojacy są podatni na ataki przeważających sił wroga. Jeśli nie będziemy wystarczająco uważnie pilnować oddziału w którym stacjonuje nasz Wódz, może się okazać że on, oraz wszyscy jego towarzysze zostaną po prostu zmiecieni z planszy.